{"title":"O znaczeniu i formie zwrotu wycierać sobie gębę kimś, czymś we współczesnej polszczyźnie","authors":"Jolanta Ignatowicz-Skowrońska","doi":"10.18276/sj.2019.18-12","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Przedmiotem analizy jest pochodzący z XVI wieku wariantywny zwrot wycierac sobie gebe kimś, czymś, ktory we wspolczesnych slownikach normatywnych rejestrowany jest jako wycierac sobie gebe, buzie, morde kimś, czymś ‘mowic o kimś, o czymś źle, niepochlebnie, bez nalezytego szacunku, ze zbytnią poufalością; obmawiac, oczerniac kogoś’. Badania prowadzone ma materialach Narodowego Korpusu Jezyka Polskiego IPI PAN pokazaly, ze wariancja związku dotyczy nie trzech, a siedmiu komponentow nominalnych: geba, buzia, usta, twarz, pysk, morda i ryj. Zmniejszyla sie natomiast liczba schematow walencyjnych, ktore w tekstach wspolczesnej polszczyzny związek realizuje, a mianowicie ktoś + wyciera sobie gebe + kim i ktoś + wyciera sobie gebe + czym. Analizowany zwrot zyskal rowniez we wspolczesnej polszczyźnie nowe znaczenie, czego slowniki normatywne nie zauwazyly, a co odnotowal jedynie nienormatywny internetowy Wielki slownik jezyka polskiego pod red. Piotra Żmigrodzkiego. Jest nim treśc ‘mowic duzo o kimś lub o czymś, m.in. dla osiągniecia jakichś korzyści’. Znaczenie nowe – jak pokazaly badania – jest dominujące, znaczenie stare, choc rzadsze, wciąz jest w tekstach wspolczesnej polszczyzny aktualizowane. Jest ono typowe dla kontekstow, w ktorych zwrot jest realizowany w postaci ktoś + wyciera sobie gebe + kim.","PeriodicalId":118909,"journal":{"name":"Studia Językoznawcze : synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny","volume":"27 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"1900-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"1","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Studia Językoznawcze : synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.18276/sj.2019.18-12","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 1
Abstract
Przedmiotem analizy jest pochodzący z XVI wieku wariantywny zwrot wycierac sobie gebe kimś, czymś, ktory we wspolczesnych slownikach normatywnych rejestrowany jest jako wycierac sobie gebe, buzie, morde kimś, czymś ‘mowic o kimś, o czymś źle, niepochlebnie, bez nalezytego szacunku, ze zbytnią poufalością; obmawiac, oczerniac kogoś’. Badania prowadzone ma materialach Narodowego Korpusu Jezyka Polskiego IPI PAN pokazaly, ze wariancja związku dotyczy nie trzech, a siedmiu komponentow nominalnych: geba, buzia, usta, twarz, pysk, morda i ryj. Zmniejszyla sie natomiast liczba schematow walencyjnych, ktore w tekstach wspolczesnej polszczyzny związek realizuje, a mianowicie ktoś + wyciera sobie gebe + kim i ktoś + wyciera sobie gebe + czym. Analizowany zwrot zyskal rowniez we wspolczesnej polszczyźnie nowe znaczenie, czego slowniki normatywne nie zauwazyly, a co odnotowal jedynie nienormatywny internetowy Wielki slownik jezyka polskiego pod red. Piotra Żmigrodzkiego. Jest nim treśc ‘mowic duzo o kimś lub o czymś, m.in. dla osiągniecia jakichś korzyści’. Znaczenie nowe – jak pokazaly badania – jest dominujące, znaczenie stare, choc rzadsze, wciąz jest w tekstach wspolczesnej polszczyzny aktualizowane. Jest ono typowe dla kontekstow, w ktorych zwrot jest realizowany w postaci ktoś + wyciera sobie gebe + kim.