2013: Odyseja kosmiczna. Parodia i pastisz jako hołd

Abstract

2001: Odyseja kosmiczna, podobnie jak wiele innych filmów Stanleya Kubricka, stanowi źródło inspiracji dla innych filmowców. Z dzisiejszej perspektywy prawie cały film można postrzegać jako zbiór ikonicznych obrazów. Nic dziwnego zatem, że artyści czują potrzebę zmierzenia się tymi obrazami czy „poflirtowania” z innowacyjną narracją. W 1985 roku Aleksander „Olo” Sroczyński nakręcił krótkometrażowy film 2013: Odyseja kosmiczna. Wykorzystał w nim różne techniki filmowe, począwszy od animacji po tradycyjne aktorstwo. Główny bohater filmu, drwal, oczekuje w szpitalnym korytarzu na urodziny swego dziecka. Wracając do domu, spotyka dziwny obiekt i niezwykłe rzeczy zaczynają się dziać… 2013: Odyseja kosmiczna gra z obrazami, dekonstruuje oryginalną fabułę filmu Kubricka, rekonfigurując porządek i filmową formę. To prowokacyjne i zabawne podejście dostarcza odbiorcy wielu możliwości interpretacyjnych. Ostatecznie jednak parodystyczny i pastiszowy charakter dzieła Sroczyńskiego w istocie składa hołd genialnemu reżyserowi oryginalnego filmu.