HISTORICAL DEVELOPMENT AND CONTENT OF FOLK POETRY (AŞ-ŞİʻRU'Ş-ŞAʻBÎ/AŞ-ŞİʻRU'L-ʻÂMMİ) IN ARAB LITERATURE

Abstract

Edebiyatın iki ana unsurundan biri olan şiir, vezin ve kâfiye gibi birtakım kural ve ölçütlerle nesirden farklılaşmıştır. Bu gibi özellikleri kendisinde barındırması sayesinde dikkatleri üzerine çekmiş ve kalıcılığı yakalamıştır. Arap edebiyatının başlarında cahiliye şiirinin konumu bunu açıkça göstermektedir. Arap edebiyatında şiir, genel olarak bu özellikleriyle sonraki nesillere aktarılmış ve oluşturulmuştur. Ancak söz konusu bu ilk dönemlerden sonra eş-Şiʻru’l-Melhûn, eş- Şiʻru’ş-Şaʻbî ve eş-Şiʻru’l-ʻÂmmî gibi isimlerle adlandırılan ve bölgesel bazda halk ağzıyla söylenip belli kaide ve ölçütleri olmayan bazı nazım türleri ortaya çıkmıştır. Bu türler, genel görüşe göre yedi tanedir. Bunların ne zaman ortaya çıktığıyla ilgili net bir görüş olmamakla beraber bunlardan bazılarının ortaya çıkış tarihinin hicri ilk asrın sonu ile ikinci asrın başı gibi ilk dönemlere kadar uzandığı tahmin edilmektedir. Bu çalışmada söz konusu türlerin tarihi gelişimi üzerinde durulacak ve konular örneklerle detaylandırılacaktır.