Kial multas adjektivoj en Esperanto? Komparo kun la korea, la japana, Dom, Tokpisino kaj aliaj lingvoj

Abstract

Estas ĝenerale akceptite, ke iuj lingvoj havas grandan klason de adjektivoj dum aliaj kontentigas sin per malmultaj - laŭokaze neniom - en la sama vortospeco. En ĉi tiu artikolo, mi provas montri la propraĵojn de adjektivoj en Esperanto, kiuj kontribuas al la abundeco de adjektivaj vortoj, pere de komparo kun la korea, la japana, Dom, Tokpisino kaj aliaj lingvoj. Diskutataj estas i.a.: (i) diferencoj inter verbecaj adjektivoj kaj substantivecaj adjektivoj; (ii) rekta determinado, kiuj ne estas propraĵo de adjektivoj en multaj lingvoj; (iii) posedaj pronomoj, kiuj estas adjektivaj en Esperanto, sed ne en aliaj lingvoj; kaj (iv) rilataj adjektivoj, kiuj estas tute fremdaj al la plejmulto da lingvoj. Esperanto produktive derivas diversajn adjektivojn el substantivoj kaj verboj, sed multaj lingvoj utiligas aliajn strategiojn por esprimi tiujn signifojn. Fine, mi argumentas, ke la ekzisto de amaso da adjektivoj kaj aparte de rilataj adjektivoj, estas karakteriza trajto de Esperanto, kaj ke kiel sugestite rilate adpoziciojn (Tida 2008), Esperanto klare heredis tiun ĉi econ el eŭropaj lingvoj.