Na co dzień i od święta. Obyczaje ludu mazurskiego w opowiadaniach Emilii Sukertowej-Biedrawiny

Abstract

W artykule przedstawiono analizę tomu prozy Emilii Sukertowej-Biedrawiny Mazurskie dole i niedole. Zwrócono uwagę na jej wartości dokumentalne, które przyczyniły się do utrwalania i popularyzacji kultury mazurskiej wśród polskich czytelników. Wspomniano również o walorach poznawczych opowiadań zasłużonej regionalistki w związku z występowaniem w nich wątków historycznych. Omówiono ponadto formy wypowiedzi, które cechuje synkretyzm gatunkowy, przejawiający się w łączeniu różnych gatunków: opowiadania, reportażu i eseju. W konkluzji stwierdzono, że Sukertowa-Biedrawina jest sprawną warsztatowo pisarką, która potrafi zbudować interesującą fabułę, wplatać w nią retrospektywne wypowiedzi bohaterów oraz uogólniające uwagi narratora. Styl gawędy, co podkreśla stosowana często dialektyzacja, został tu przemieszany ze stylem eseistycznym, szczególnie we fragmentach o walorach popularnonaukowego wykładu z zakresu folkloru i historii.