Demokrasi Bağlamında Son Dönem Türk Sinemasına Bir Bakış: Tepenin Ardı ve Çoğunluk Film Örnekleri

Abstract

Iletisim calismalari ile ilgili literature kisa bir goz gezdirildiginde medya ve demokrasi baglaminda bircok calismanin yapildigi gorulecektir. Ne var ki sinema ile ilgili literature bakildiginda, sinema ve demokrasi iliskisi henuz yeterince arastirilmamis bir alan olarak karsimiza cikmaktadir. Konu ile ilgili Turkce literaturde su ana kadar yapilmis en genis calisma, Oguz Onaran, Nilgun Abisel, Levent Koker ve Eser Koker’in gerceklestirdigi  Turk Sinemasinda Demokrasi Kavraminin Gelismesi (1994) isimli calismadir. Soz konusu calismada sinemada yaratilan kurmaca dunyalarda demokratik sureclerin isleyip islemedigi arastirilmistir. Bu alanda yeterince arastirma yapilmadigi probleminden yola cikan bu calisma, yakin donem Turk sinemasini, sinema ve demokrasi cercevesinde irdelemeyi amaclamaktadir. Calismada son donem Turk Sinemasinda gerek akademik arastirmalarda gerekse elestirel yazilarda on plana ciktigini varsaydigimiz  Cogunluk (Seren Yuce, 2010) ve  Tepenin Ardi (Emin Alper, 2012) filmleri demokrasi baglaminda incelenecektir. Calismanin kuramsal cercevesini, Onaran, Abisel, Koker ve Koker’in (1994) filmleri demokrasi baglaminda irdelemek icin gelistirdikleri yaklasim olusturmaktadir. Filmler metin analizine tabi tutularak sonuca ulasilmaya calisilmistir. Her iki filmin de modern demokrasinin on gordugu niteliklerden uzak oldugu, ancak antik demokrasinin savundugu niteliklere sahip oldugu tespit edilmistir.