การใช้สวนแนวตั้งเพื่อการฟื้นฟูจิตใจจากความเหนื่อยล้าในศูนย์อาหารซีเมด โรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่

Abstract

งานวิจัยชิ้นนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพแวดล้อมที่ช่วยฟื้นฟูสภาพจิตใจจากความเหนื่อยล้าแก่พยาบาลวิชาชีพ โดยใช้ทฤษฎีฟื้นฟูความสนใจในการสร้างสภาพแวดล้อมจำลองเพื่อทดสอบในพื้นที่ศูนย์อาหารซีเมด ซึ่งพยาบาลวิชาชีพใช้เป็นกิจวัตรประจำวัน โดยให้พยาบาลวิชาชีพ 40 คน ประเมินสภาพแวดล้อมจำลองที่ถูกสร้างขึ้นและนำเสนอด้วยระบบเทคโนโลยีความจริงเสมือน 3 แบบ คือ สภาพแวดล้อมเดิมที่ไม่มีสวนแนวตั้งเลย สภาพแวดล้อมที่มีสวนแนวตั้งรูปแบบ 2 มิติ และสภาพแวดล้อมที่มีสวนแนวตั้งรูปแบบ 3 มิติ แต่ละแบบประกอบด้วย 2 โทนสี คือ โทนสีเขียว และโทนหลากสีแบบฤดูใบไม้ร่วง โดยใช้แบบสอบถามการวัดระดับการรับรู้การฟื้นฟูความสนใจแบบสั้น โดยมีสมมติฐานว่า 1) สภาพแวดล้อมจำลองที่มีสวนแนวตั้งรูปแบบ 2 มิติ จะสามารถให้ผลการรับรู้การฟื้นฟูสภาพจิตใจได้ดีกว่าสภาพแวดล้อมเดิม 2) สภาพแวดล้อมที่มีสวนแนวตั้งรูปแบบ 3 มิติ จะให้ผลการรับรู้การฟื้นฟูสภาพจิตใจได้ดีกว่าสภาพแวดล้อมที่กล่าวมาทั้งหมด และ 3) สวนแนวตั้งโทนสีเขียวและโทนหลากสีของฤดูใบไม้ร่วงจะให้ค่าเฉลี่ยการรับรู้การฟื้นฟูสภาพจิตใจที่แตกต่างกัน ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบสภาพแวดล้อม มีผลต่อการรับรู้การฟื้นฟูจิตใจจากความเหนื่อยล้าเป็นลำดับตามสมมติฐาน สรุปได้ว่าสภาพแวดล้อมจำลองที่มีสวนแนวตั้งทุกรูปแบบให้ผลการฟื้นฟูสภาพจิตใจได้ดีกว่าสภาพแวดล้อมจำลองที่ไม่มีสวนแนวตั้งเลย และสามารถนำรูปแบบสภาพแวดล้อมจำลองรูปแบบ 3 มิติ ลักษณะหลากสีไปประยุกต์เพื่อฟื้นฟูจิตใจให้กับพยาบาลให้กลับมาทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ