Evaluation of Nusret Diso Ulku’s book “Children and Older Children” in terms of Children’s Literature and the Principle of Relativity to Children

Abstract

Türkiye’de çocuk edebiyatıyla ilgili ilk eserler Tanzimat döneminde verilmeye başladı. Klasik edebiyat döneminde bazı şairlerin kendi çocukları için yazmış oldukları birkaç didaktik eseri çocuk edebiyatı içerisinde değerlendiremiyoruz. Çünkü bu eserler, çocuk edebiyatı ürünü olmaktan uzaktır. Başlangıçta İngiliz ve Fransız edebiyatından tercüme eserlerle başlayan çocuk edebiyatı yayınları daha sonraları telif eserlerle gelişmeye başladı. Uzun süre Osmanlı İmparatorluğu yönetiminde yaşayan Balkan Türkleri dillerini ve kültürlerini yaşatabilmek için edebiyatın her alanında eserler vermeye devam etmişlerdir. Balkanlar’da yaşayan soydaşlarımız arasında yetişen yazarlar arasında Necati Zekeriya, İlhami Emin, Hasan Mercan, Emel Emin, Nusret Ülkü Dişo, Zeynel Beksaç gibi önemli isimleri sayabiliriz. Bu isimlerden bazıları hem edebiyatçı hem de öğretmen olarak Balkanlar’da Türk kimliğinin yaşatılması mücadelesini verirler. Eski Yugoslavya’da yayınlanan Kuş, Piyoner, Sevinç, Tomurcuk; Bulgaristan’da yayınlanan Eylülcü Çocuk, Filiz gibi dergiler Balkan Türklerinin sesi olur. Bu yayınların yanı sıra Üsküp’te otuz yılı aşkın bir süre yayınlanan Birlik gazetesi de milliyetçi Türk aydınlarının toplandıkları bir başka adrestir. Birlik gazetesi günlük gazete olmanın yanı sıra pek çok yazar ve şairin eserlerini ilk yayınladıkları bir yayın organı kimliğine de sahiptir. Bu yönüyle gazete aynı zamanda adeta yazar ve şair yetiştiren bir okul görevi görür. Nusret Ülkü Dişo da bu okulda yetişen yazarlardan biridir. Bu çalışmada Nusret Ülkü Dişo’nun “Çocuklar ve Büyük Çocuklar” adlı kitabı çocuk edebiyatı ve çocuğa görelik ilkesi açısından incelenecektir.