SERAMİKTE MALZEME TAKLİDİ GELENEĞİ VE RENK

Abstract

Seramik malzeme, insan eliyle kullanilmaya baslandigi donemden gunumuze dek kesintisiz olarak kulturun bir parcasi olmustur. Bu kulturun icinde, gunluk yasam ihtiyaclarina cevap veren yeme-icme ve saklama kaplari yaninda inanca yonelik kullanimlar da dikkat cekicidir. Tarihin kimi donemlerinde kulturel bir deger olarak one cikan seramikler, kimi zaman ise baska malzemelerin golgesinde kalmistir. Seramik malzemenin gelisim surecleri dikkatle incelendiginde, donemi icinde deger kazanmis malzemelerin seramik ile taklitlerinin uretildigi gorulmektedir. Bu seramiklerin kimisi taklit ettigi malzemeye benzemesi disinda herhangi bir degere sahip degilken, kimisi ise taklit ettigi malzemenin degerinin otesine gecip seramik uretim gelenekleri icinde koklu yerler edinmis ve ozgun renk kimlikleri olusturmustur. Eski Tunc cagi siyah astarli seramikleri, Misir pastasi, lajvardina ve seladon sirlar bu orneklerin en onemlilerindendir. Bu calismada, taklit amaciyla uretilmis seramiklerdeki renk kimlikleri ele alinacak ve bunlarin malzeme kulturune olan katkilari degerlendirilecektir