การใช้ม่านบังผนังกระจกและปล่องระบายอากาศเพื่อลดอุณหภูมิภายในห้องไม่ปรับอากาศ

Abstract

ผ้าม่านบังแดดที่ผนังกระจกนั้นมีอุณหภูมิผิวผ้าม่านสูงและมีอากาศร้อนในช่องอากาศระหว่างกระจกกับม่านไหลเข้ามาภายในห้อง งานวิจัยนี้จึงศึกษาการใช้ช่องอากาศระหว่างกระจกกับม่านเป็นปล่องระบายอากาศเพื่อลดอุณหภูมิม่านโดยทดลองตัวอย่างผ้าม่าน 3 ชนิดคือผ้าม่านตัดแสง ผ้าม่านทึบแสงและผ้าม่านสะท้อนความร้อนที่มีอลูมิเนียมเคลือบผิวด้านนอก การทดลองประกอบด้วยการติดตั้งผ้าม่านเป็นผนังด้านในของปล่องและเปิดช่องเปิดที่ด้านบนกระจกและที่ด้านล่างของม่านเป็นทางออกและทางเข้าของอากาศตามลำดับ ผลการศึกษานำไปเปรียบเทียบกับกรณีปิดช่องเปิดทางออก-เข้าปล่องไม่ให้อากาศไหลผ่าน ผลการศึกษาที่ค่ารังสีอาทิตย์คงที่ 600 W/m2 พบว่าอุณหภูมิผิวของผ้าม่านเมื่อเปิดใช้ปล่องระบายอากาศมีค่าต่ำกว่าเมื่อมีการปิดช่องระบายอากาศอยู่ 2.2 - 5.4 °C โดยผ้าม่านสะท้อนความร้อนมีอุณหภูมิผิวต่ำที่สุด อุณหภูมิผ้าม่านทั้ง 3 ชนิดสูงกว่าอุณหภูมิห้องประมาณ 7.6 - 12.4 °C อย่างไรก็ตามพบว่ามีการรั่วซึมของอากาศร้อนออกจากปล่องผ่านรูพรุนของผ้าและการถ่ายเทความร้อนเข้าสู่ภายในกล่องทดลอง งานวิจัยนี้ได้พบว่าผ้าม่านตัวอย่างนั้นมีความต้านทานความร้อนต่ำซึ่งส่งผลต่อสมรรถนะของปล่องระบายอากาศ ดังนั้นจึงได้แนะนำให้ใช้วัสดุฉนวนที่เคลือบผิวด้านนอกด้วยอลูมิเนียมสะท้อนความร้อนมีค่าการต้านทานความรวมอย่างน้อยที่สุดเท่ากับ 0.94 - 1.0 °Cm2/W แทนการใช้ม่านทั่วไปที่ทำมาจากเส้นใยโพลีเอสเตอร์ สามารถลดความแตกต่างระหว่างอุณหภูมิผิวด้านในของม่านและอุณหภูมิห้องลงได้ 6 °C