فعل «است» در دربارهی عبارت ارسطو

The Review of Laser Engineering Pub Date : 2021-08-23 DOI:10.30465/LSJ.2021.36699.1370

سید عمار کلانتر

{"title":"فعل «است» در دربارهی عبارت ارسطو","authors":"سید عمار کلانتر","doi":"10.30465/LSJ.2021.36699.1370","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"در این مقاله فعل بودن «است» (eστί) در درباره‌ی عبارت ارسطو و و دلالت‌هایی که وی صراحتا به «است» نسبت می‌دهد، بررسی می‌شود و در موارد متعددی دیدگاه برخی مفسران ارسطو، از جمله آمونیوس، بوئتیوس، فارابی و آکویناس تقریر و نقد می‌شود. از این رو، ابتدا تعریف ارسطو از فعل،‌ از جمله مهمترین ویژگی آن، «افزون‌نشانگری زمان»، بررسی می‌شود. در واقع، «است» به دلیل داشتن این ویژگی فعل است و به این ترتیب اولین دلالت «است» هم روشن می‌شود. در ادامه درباره‌ی دو دلالت دیگر «است» یعنی «افزون‌نشانگری ترکیب» و «تعیین صادق» و رابطه‌ی این سه دلالت با یکدیگر بحث می‌شود. و سرانجام نتیجه گرفته می‌شود که از نظر ارسطو «است» (ثلاثی) یک امر مقولی را نشانگری نمی‌کند، بلکه فقط افزون‌ نشانگر ترکیب است. و با توجه به اینکه «است» افزون‌ نشانگر زمان است، می‌توان گفت که از نظر ارسطو در درباره‌ی عبارت «است» (ثلاثی) افزون‌ نشانگر ترکیب زمان‌مند است.","PeriodicalId":308244,"journal":{"name":"The Review of Laser Engineering","volume":"45 3 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2021-08-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"The Review of Laser Engineering","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.30465/LSJ.2021.36699.1370","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Abstract

در این مقاله فعل بودن «است» (eστί) در درباره‌ی عبارت ارسطو و و دلالت‌هایی که وی صراحتا به «است» نسبت می‌دهد، بررسی می‌شود و در موارد متعددی دیدگاه برخی مفسران ارسطو، از جمله آمونیوس، بوئتیوس، فارابی و آکویناس تقریر و نقد می‌شود. از این رو، ابتدا تعریف ارسطو از فعل،‌ از جمله مهمترین ویژگی آن، «افزون‌نشانگری زمان»، بررسی می‌شود. در واقع، «است» به دلیل داشتن این ویژگی فعل است و به این ترتیب اولین دلالت «است» هم روشن می‌شود. در ادامه درباره‌ی دو دلالت دیگر «است» یعنی «افزون‌نشانگری ترکیب» و «تعیین صادق» و رابطه‌ی این سه دلالت با یکدیگر بحث می‌شود. و سرانجام نتیجه گرفته می‌شود که از نظر ارسطو «است» (ثلاثی) یک امر مقولی را نشانگری نمی‌کند، بلکه فقط افزون‌ نشانگر ترکیب است. و با توجه به اینکه «است» افزون‌ نشانگر زمان است، می‌توان گفت که از نظر ارسطو در درباره‌ی عبارت «است» (ثلاثی) افزون‌ نشانگر ترکیب زمان‌مند است.

查看原文本刊更多论文

求助全文

约1分钟内获得全文求助全文

来源期刊

The Review of Laser Engineering

自引率

0.00%

发文量