İşgalcilerin Milli Mücadele’yi Kadrosuz Bırakma Çabası MALTA SÜRGÜNLERİ (1919-1921)

Abstract

Malta sürgünleri, Osmanlı Devletini Birinci Dünya Savaşı süresince idare eden çoğu İttihat ve Terakkici üst düzey siyasi, askeri ve kültürel kadroların, Osmanlı Devletinin yenilgisi ve ertesinde 30 Ekim 1918’de imzalanan Mondros Mütarekesi sonrasında işgalcilerce tutuklanarak Malta adasına sürgün edilmesi olayıdır. Malta’ya sürgün edilen isimlere bakıldığında; harp boyunca Osmanlı Devleti’ni idare etmiş etkili siyasetçiler, harbin ateş çemberinden geçmiş yüksek rütbeli askerler, mülki amirler, gazeteciler ve fikir insanlarına rastlanmaktadır. İtilaf Devletleri ve en başta İngilizler, bu kadroların Birinci Dünya Savaşındaki çalışmaları nedeniyle önce İstanbul’a çağrılıp gözetim altında tutulması ve daha sonra tutuklanmaları için planlar yapmışlardır. Tutuklayacakları isimler üzerinden öncelikle Osmanlı Devleti’ne, harbe girmenin ve İtilaf güçlerini yoğun bir zarara uğratmanın hesabını sorma yanında ayrıca Ermeni tehciri gibi konular üzerinden de cezalandırılmalar yapmaya çalışmışlardır. Bununla birlikte İtilaf güçlerinin esas gayesi, Mustafa Kemal Paşa liderliğindeki Milli Mücadeleyi kadrosuz bırakarak, mücadeleye zarar vermektir. Harp suçlusu ve tehcir suçlusu olarak iki ana suçlama ile tutuklanan çok sayıda isim, İngilizlerin baskısı ve bu baskı altında çalışmak durumunda kalan özellikle Damat Ferid Hükümetleri tarafından ağırlıklı olarak Beyazıt’taki Harbiye Nezareti bünyesinde bulunan Bekirağa Bölüğüne konulmuşlar, burada uzun süren yargılamalara muhatap edilmişlerdir. Bir müddet sonra Bekirağa’daki üst düzey tutukluların arasından özellikle Karakol Cemiyeti’nin çalışmalarıyla kaçanlar olmuş, başka tutukluların kaçırılacağı durumunun belirmesi üzerine gidişatı kontrol edemeyeceğini anlayan İngilizler, buradaki üst düzey isimleri Malta adasına sürgün etme kararı almışlardır. Malta adasında iki yıla yakın bir süre tutuklu kalan Osmanlı esirleri, burada bir İngiliz mahkemesi tarafından muhakeme edildiyse de bundan bir sonuç çıkmamıştır. Sürgünler, 1921 Londra Konferansı görüşmeleri sırasında alınan ortak karar sonucu, İngiliz esirleriyle karşılıklı olarak serbest bırakılmışlardır.