{"title":"MENINJAU KONSEP TERJEMAHAN SEMULA: KAJIAN KES PUTERA CILIK (2015) DAN PUTERA KECIL (2021)","authors":"Haslina Haroon","doi":"10.51200/manu.v34i1.4302","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Terjemahan semula (retranslation) sebagai satu produk merujuk terjemahan baharu atau terjemahan terkemudian, yang dihasilkan daripada teks sumber yang sama dan dalam bahasa sasaran yang sama dengan terjemahan yang pertama. Kewujudan beberapa buah teks terjemahan daripada satu teks yang sama menyebabkan andaian sering dibuat bahawa teks terjemahan yang terkemudian merupakan satu bentuk terjemahan semula. Kajian ini bertujuan untuk menentukan ketepatan andaian ini, dengan memberikan fokus pada dua teks terjemahan dalam bahasa Melayu, iaitu Putera Cilik (2015) dan Putera Kecil (2021). Untuk melaksanakan kajian ini, analisis periteks dan epiteks kedua-dua terjemahan ini dilakukan, dan temu bual bersama penerbit dan penterjemah dijalankan. Berdasarkan analisis yang dilakukan dan maklum balas yang diperoleh, dapat disimpulkan bahawa teks terjemahan Putera Kecil (2021) bukan satu bentuk terjemahan semula. Hal ini demikian kerana walaupun Putera Cilik (2015) dan Putera Kecil (2021) berasal daripada karya bahasa Perancis yang sama, iaitu Le Petit Prince, kedua-duanya tidak berkongsi teks sumber yang sama. Kajian ini mempunyai implikasi dari segi pentakrifan dan pemahaman konsep seperti ‘teks asal’, ‘teks sumber’ dan ‘terjemahan semula’ dalam kajian bidang terjemahan. Kajian ini juga menekankan kepentingan untuk menentukan dengan tepat teks sumber dalam kajian dalam bidang terjemahan. Hal ini demikian kerana kesimpulan yang tepat hanya dapat dibuat jika teks sumber yang tepat digunakan dalam perbandingan dan analisis.","PeriodicalId":143963,"journal":{"name":"MANU Jurnal Pusat Penataran Ilmu dan Bahasa (PPIB)","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2023-08-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"MANU Jurnal Pusat Penataran Ilmu dan Bahasa (PPIB)","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.51200/manu.v34i1.4302","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
Terjemahan semula (retranslation) sebagai satu produk merujuk terjemahan baharu atau terjemahan terkemudian, yang dihasilkan daripada teks sumber yang sama dan dalam bahasa sasaran yang sama dengan terjemahan yang pertama. Kewujudan beberapa buah teks terjemahan daripada satu teks yang sama menyebabkan andaian sering dibuat bahawa teks terjemahan yang terkemudian merupakan satu bentuk terjemahan semula. Kajian ini bertujuan untuk menentukan ketepatan andaian ini, dengan memberikan fokus pada dua teks terjemahan dalam bahasa Melayu, iaitu Putera Cilik (2015) dan Putera Kecil (2021). Untuk melaksanakan kajian ini, analisis periteks dan epiteks kedua-dua terjemahan ini dilakukan, dan temu bual bersama penerbit dan penterjemah dijalankan. Berdasarkan analisis yang dilakukan dan maklum balas yang diperoleh, dapat disimpulkan bahawa teks terjemahan Putera Kecil (2021) bukan satu bentuk terjemahan semula. Hal ini demikian kerana walaupun Putera Cilik (2015) dan Putera Kecil (2021) berasal daripada karya bahasa Perancis yang sama, iaitu Le Petit Prince, kedua-duanya tidak berkongsi teks sumber yang sama. Kajian ini mempunyai implikasi dari segi pentakrifan dan pemahaman konsep seperti ‘teks asal’, ‘teks sumber’ dan ‘terjemahan semula’ dalam kajian bidang terjemahan. Kajian ini juga menekankan kepentingan untuk menentukan dengan tepat teks sumber dalam kajian dalam bidang terjemahan. Hal ini demikian kerana kesimpulan yang tepat hanya dapat dibuat jika teks sumber yang tepat digunakan dalam perbandingan dan analisis.