Türkiye’nin Mevcut İç Güvenlik Yapısı ve 15 Temmuz Sonrası Yeni Bir Yapılanma Modeli

Abstract

Insanlarin en temel ihtiyaclarindan biri olan guvenlik ihtiyaci, yine ayni bireylerin bir araya gelerek meydana getirdikleri orgutsel bir yapi olan devletin yerine getirmesi gereken temel islevlerinden biri haline gelmistir. Cunku toplumdaki bireyler sadece kendi guvenliginden degil diger bireylerin de guvenliginden emin olmak isterler. Devlet ilgili tum bu ihtiyaclari giderirken sadece dis guvenlige iliskin hususlari dikkate almaz ayni zamanda ic guvenligi de saglayarak toplumun guvenli bir ortamda huzurlu ve rahat bir sekilde yasamasina olanak saglar. Bu anlamda ic guvenlige iliskin gundelik hayattaki tum unsurlar ve ayni zamanda kamu duzeninin korunmasi hususu polis, jandarma ve sahil guvenlik komutanligi araciligi ile yerine getirilir. Bu calismada, 15 Temmuz’a kadar olan surecte Turkiye’nin sahip oldugu ic guvenlik yapisi ve kolluk kuvvetlerinin karsilastigi sorunlar ele alinmistir. Diger yandan farkli ulkelerdeki ic guvenlik yapisi incelenmis ve bu anlamda karsilastirmalar yapilmistir.Tum bu verilerden yararlanilarak,Turkiye’nin ic guvenlik birimlerinin yapisina iliskin bir tablo olusturulmaya calisilmistir.Farkli kurumlara bagli kolluk kuvvetleri arasindaki gerek istihbarat paylasimi gerek egitim gerekse devletin kritik noktalari olmasi bakimindan belli gruplarin hedefi haline gelmesihususlari irdelenmistir. Tum bu nedenlerle bu makalede,15 Temmuz tecrubesi ve Cumhurbaskanligi sisteminin ardindan Turkiye’nin ic guvenlik yapisinda yeni bir yapilanmanin hayata gecirilmesinin Turkiye’nin ic guvenliginin guclu ve daha etkin hale gelmesi bakimlarindan yararli olacagi degerlendirilmektedir.