İki Dilli Öğrencilerin Türkçe Dinleme Tutumlarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı; iki dilli öğrencilerin Türkçe dinleme kaygılarının cinsiyet, sınıf düzeyi, baba eğitim düzeyi, anne eğitim düzeyi, evde konuşulan dil, akıllı telefona sahip olma, telefonu kullanma amacı, evde TV/radyo bulunma durumu, TV izleme süresi değişkenleriyle ilişkisini tespit etmektir. Bu araştırmada betimsel yöntemlerden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın katılımcılarını, Bitlis İli Güroymak İlçesi Gölbaşı Cumhuriyet Orta Okulunda öğrenim gören ve iki dil bilen 145 öğrenci oluşturmaktadır. Çalışma grubu, seçkisiz olmayan örnekleme yöntemlerinden uygun örnekleme metodu kullanılarak oluşturulmuştur. Karakuş-Tayşi ve Özbay (2016) tarafından geliştirilen “Dinlemeye Yönelik Tutum Ölçeği” veri toplama araçları olarak kullanılmıştır. Veri analizinde, sırasıyla betimsel istatistik ölçüleri (frekans ve yüzdeleri), Normallik testleri (Komogorov-Smirnov ve Shapiro-Wilk), Mann-Whitney U testi, Kruskal Wallis H testi ve basit doğrusal korelasyon (Spearman sıra farkları) analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda iki dilli ortaokul öğrencilerinin Türkçe dinlemeye yönelik tutum düzeylerinin yüksek düzeyde olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca iki dilli öğrencilerin cinsiyet, sınıf düzeyi, anne eğitim düzeyi, baba eğitim düzeyi, akıllı telefona sahip olma durumu, evde konuşulan dil, akıllı telefon kullanım amacı, evde televizyon/radyo izleme durumuna göre Türkçe dinlemeye yönelik tutum düzeylerinin birbirine benzer olduğu tespit edilmiştir. Bu sonuçlardan farklı olarak İki dilli öğrencilerin Türkçe dinlemeye yönelik tutum düzeylerinin günlük televizyon izleme süresine göre istatistiksel olarak anlamlı olduğu bulunmuştur.