Bahasa dan kuasa: analisis wacana bahasa perundingan Nabi Yusuf AS dengan saudara-saudara Baginda

Kasmawati Zakaria, Munif Zariruddin Fikri Nordin
{"title":"Bahasa dan kuasa: analisis wacana bahasa perundingan Nabi Yusuf AS dengan saudara-saudara Baginda","authors":"Kasmawati Zakaria, Munif Zariruddin Fikri Nordin","doi":"10.53840/alirsyad.v6i1.194","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Perundingan merupakan salah satu bentuk interaksi sosial yang digunakan dalam proses perdamaian antara individu mahupun kumpulan yang berkonflik. Kemahiran penggunaan bahasa yang efektif dalam perundingan sangat penting bagi memastikan objektif perundingan dapat dicapai khususnya dalam pembinaan hubungan yang baik antara kedua-dua belah pihak. Kajian ini memberi fokus kepada cara Nabi Yusuf AS menggembleng bahasa dalam mengubah amalan sosial iaitu konflik antara baginda dengan saudara-saudaranya melalui wacana perundingan. Secara khususnya, kajian ini dilakukan untuk melakukan deskripsi terhadap dialog antara Nabi Yusuf AS dengan saudara-saudaranya semasa proses perundingan menerusi penganalisisan terhadap i) penggunaan bahasa sebagai medium utama perundingan; dan ii) hubungan kuasa perunding dengan bahasa dalam perundingan. Artikel ini menggunakan pendekatan kualitatif melalui analisis wacana al-Quran, metode al-Jurjānīy serta analisis wacana kritis, metode Fairclough (1992; 2003). Wacana perundingan yang dipilih untuk tujuan analisis ini ialah teks dialog antara Nabi Yusuf AS dan saudara-saudaranya daripada surah Yūsuf dalam tiga fasa perundingan iaitu perundingan penyediaan bekalan makanan, perundingan penahanan Bunyāmīn dan perundingan perdamaian. Berdasarkan pendekatan analisis wacana kritis Fairclough itu, dimensi tekstual kajian ini meliputi modaliti, partikel dan struktur teks. Manakala dimensi amalan wacana dibataskan kepada daya ujaran sahaja. Analisis dimensi amalan sosial diperlihatkan melalui pertalian antara kedua-dua dimensi. Dapatan menunjukkan bahawa terdapat praktis sosial yang menggambarkan wujud penggunaan kuasa dalam wacana perundingan Nabi Yusuf AS dengan saudara-saudaranya di samping penggunaan bahasa baginda yang bersifat persuasif, tegas dan santun yang membentuk hubungan sosial antara mereka.","PeriodicalId":438658,"journal":{"name":"al-Irsyad: Journal of Islamic and Contemporary Issues","volume":"92 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2021-06-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"1","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"al-Irsyad: Journal of Islamic and Contemporary Issues","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.53840/alirsyad.v6i1.194","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 1

Abstract

Perundingan merupakan salah satu bentuk interaksi sosial yang digunakan dalam proses perdamaian antara individu mahupun kumpulan yang berkonflik. Kemahiran penggunaan bahasa yang efektif dalam perundingan sangat penting bagi memastikan objektif perundingan dapat dicapai khususnya dalam pembinaan hubungan yang baik antara kedua-dua belah pihak. Kajian ini memberi fokus kepada cara Nabi Yusuf AS menggembleng bahasa dalam mengubah amalan sosial iaitu konflik antara baginda dengan saudara-saudaranya melalui wacana perundingan. Secara khususnya, kajian ini dilakukan untuk melakukan deskripsi terhadap dialog antara Nabi Yusuf AS dengan saudara-saudaranya semasa proses perundingan menerusi penganalisisan terhadap i) penggunaan bahasa sebagai medium utama perundingan; dan ii) hubungan kuasa perunding dengan bahasa dalam perundingan. Artikel ini menggunakan pendekatan kualitatif melalui analisis wacana al-Quran, metode al-Jurjānīy serta analisis wacana kritis, metode Fairclough (1992; 2003). Wacana perundingan yang dipilih untuk tujuan analisis ini ialah teks dialog antara Nabi Yusuf AS dan saudara-saudaranya daripada surah Yūsuf dalam tiga fasa perundingan iaitu perundingan penyediaan bekalan makanan, perundingan penahanan Bunyāmīn dan perundingan perdamaian. Berdasarkan pendekatan analisis wacana kritis Fairclough itu, dimensi tekstual kajian ini meliputi modaliti, partikel dan struktur teks. Manakala dimensi amalan wacana dibataskan kepada daya ujaran sahaja. Analisis dimensi amalan sosial diperlihatkan melalui pertalian antara kedua-dua dimensi. Dapatan menunjukkan bahawa terdapat praktis sosial yang menggambarkan wujud penggunaan kuasa dalam wacana perundingan Nabi Yusuf AS dengan saudara-saudaranya di samping penggunaan bahasa baginda yang bersifat persuasif, tegas dan santun yang membentuk hubungan sosial antara mereka.
求助全文
约1分钟内获得全文 求助全文
来源期刊
自引率
0.00%
发文量
0
×
引用
GB/T 7714-2015
复制
MLA
复制
APA
复制
导出至
BibTeX EndNote RefMan NoteFirst NoteExpress
×
提示
您的信息不完整,为了账户安全,请先补充。
现在去补充
×
提示
您因"违规操作"
具体请查看互助需知
我知道了
×
提示
确定
请完成安全验证×
copy
已复制链接
快去分享给好友吧!
我知道了
右上角分享
点击右上角分享
0
联系我们:info@booksci.cn Book学术提供免费学术资源搜索服务,方便国内外学者检索中英文文献。致力于提供最便捷和优质的服务体验。 Copyright © 2023 布克学术 All rights reserved.
京ICP备2023020795号-1
ghs 京公网安备 11010802042870号
Book学术文献互助
Book学术文献互助群
群 号:481959085
Book学术官方微信