KARACAOĞLAN’DA GÖÇ

Abstract

17.yuzyil Âsik Edebiyati’nin en onemli temsilcilerinden biri olan Karacaoglan, Guney Anadolu ve Toros yaylarinin konar-gocer kulturunun de onemli bir bilgi kaynagidir. Karacaoglan yasadigi cografyaya ve bu cografyanin kulturune gonul bagiyla baglidir.  Bu yuzden de mensubu oldugu konar-gocer kultur yapisi ona, gâh Ic Anadolu’ya gâh Guney Dogu Anadolu’ya; Firat vadisine, Suriye’ye; Hama’ya, Hums’a, Halep’e giderek gezdigi yerlerin kultur birikimini birinden digerine tasima olanagini vermistir. Karacaoglan’in siirlerine goz gezdirdigimizde, onun mensubu oldugu konar-gocer yasam tarzinin, gocebe bir âsik olarak gezip gordugu cografyanin, icinde yetistigi toplum yapisinin, insanlarin birbirleriyle olan iliskilerinin, ozetle maddi manevi tum unsurlarin ziyadesiyle yer aldigi gorulebilir. Kisacasi Karacaoglan’in yukarida sozunu ettigimiz konar-gocer kultur yapisi icinde yer almasi ve gezici âsiklik geleneginin gerektirdigi durumdan dolayi siirlerinin azimsanmayacak bir kisminda goc temasiyla karsilasilmaktadir. Bizim bu makaledeki amacimiz, bu siirlerde oncelikle gecen goc ile ilgili kelime kadrosunu, sonrasinda ise Karacaoglan’in siirlerinde goc temasinin yer aldigi siirleri tespit ederek Karacaoglan’in siirinde goc kavramiyla ifade ettigi seyi ortaya cikarmaya calismaktir.