Formy Pośrednie

Abstract

Artykuł skupia się na zagadnieniu funkcjonalności w architekturze, analizuje je gradialnie, od najbliższej, najmniejszej do najbardziej pojemnej skali. Nasz pokój, nasz dom, nasze przestrzenie publiczne, nasze miasto, ale czy od zawsze były nasze, czy wcześniej nie należały do innych pokoleń, innych kontekstów, innego czasu? Co uchroniło te przestrzenie przed odejściem, przed zapomnieniem i ostatecznym zniszczeniem. Formy Pośrednie to architektoniczne rozważania na temat czasów pomiędzy, czasów, które okupują teraźniejszość, to swoiste łączniki pomiędzy tym, co było, a tym, co dopiero nastąpi. W swojej proweniencji stworzone jako precyzyjna odpowiedź na potrzeby przeszłości. Potrzeby, które wraz z upływem czasu zostały zachwiane lub rozbudowane. To relikty przeszłości, o których jakości świadczy ich umiejętność afordancji. To architektura nie tylko funkcjonalna. To wnętrza nie tylko statyczne. To formy ewoluujące. To wszystko to, co wyrosło ponad potrzebę.