Wykładnia językowa typizacji narażenia na zarażenie

Abstract

Narażenie na zarażenie wirusem HIV, chorobą weneryczną lub chorobą zakaźną, ciężką nieuleczalną lub realnie zagrażającą życiu stanowią czyny zabronione określone w art. 161 k.k. Wykładnia językowa znamion tych czynów jest przedmiotem nieporozumień w literaturze. Autorzy zdają się posługiwać jednocześnie trzema dyrektywami wykładni językowej: dyrektywą języka potocznego, języka prawnego i języka specjalistycznego. Wybór każdej z nich może mieć wpływ na pole kryminalizacji. Nie ma powodu, by czerpać znaczenie słów z przepisów o zapobieganiu i zwalczaniu chorób zakaźnych. Terminy omówione w artykule zostały w kodeksie użyte w sposób niezgodny z zasadami języka medycznego. Dlatego też znaczenie zwrotów użytych w ustawowym opisie znamion powinno być ustalane na podstawie dyrektywy języka potocznego.