Cunqueiro e a viaxe infinita –claves para un mapa de camiños–

Abstract

Neste artigo abórdase o concepto da «viaxe» na obra de Álvaro Cunqueiro. Determínase a importancia e presenza deste nas páxinas do mindoniense, non só como realidade referencial, senón tamén simbólica ou ontolóxica. Analízase o papel esencial da viaxe tanto na súa narrativa coma na poesía, igual no labor xornalístico ou teatral que nas guías de viaxe ou turísticas. Deféndese a definición da poética cunqueiriana coma un ‘tránsito estático’, un viaxar en moitos sentidos aparencial que procura o regreso ao Paraíso e produce unha abolición ou suspensión do espazo-tempo.