NEUTRALIZACJA HISTORYCZNEGO UZBROJENIA WOJSKOWEGO O DUŻYM WAGONIARZE MATERIAŁU WYBUCHOWEGO W RAMACH OCZYSZCZANIA AKWENÓW Z PRZEDMIOTÓW WYBUCHOWYCH I NIEBEZPIECZNYCH

Abstract

Wzrost ilości inwestycji związanych z rozwojem gospodarki morskiej, pogłębianie torów wodnych, nowe inwestycje oraz przebudowa portów i nabrzeży wpływa znacząco na ilość znalezionych pod powierzchnią wody niewybuchów i niewypałów z okresu I i II Wojny Światowej. Za oczyszczanie akwenów z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych odpowiadają Grupy Nurków Minerów wchodzące w skład 8. Flotylli Obrony Wybrzeża. Te dwie grupy nurków Marynarki Wojennej wraz z 39. patrolami saperskimi tworzą system oczyszczania kraju z przedmiotów niebezpiecznych pochodzenia wojskowego – PWiN. Realizacja neutralizacji dużych niewybuchów w środowisku wodnym wymaga ścisłej współpracy Marynarki Wojennej oraz gminnych, powiatowych i wojewódzkich Centrów Zarządzania Kryzysowego. W zależności od miejsca i wielkości obiektu niebezpiecznego proces przygotowania służb odpowiedzialnych za bezpieczne usunięcie obiektu niebezpiecznego może trwać nawet kilka miesięcy. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na złożoność operacji neutralizacji dużych obiektów niebezpiecznych zatopionych w akwenach morskich i śródlądowych. Istotny problem stanowi bliskość terenów zurbanizowanych, szlaków żeglugowych i wielomilionowych inwestycji budowlanych. Wprowadzenie nowych technologii oraz procedur do systemu oczyszczania akwenów z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych ma ogromny wpływ na zwiększenie bezpieczeństwa dla mieszkańców i żołnierzy przeprowadzających rozminowanie oraz zmniejsza ryzyko detonacji PWiN.