Hıristiyan Doktrinlerin Delillendirilmesinde Kur’an-ı Kerim’in Kullanılması

Abstract

Islam’in erken donemlerinden itibaren Hiristiyanlar kaleme aldiklari apolojik eserlerle bir yandan Islam’a elestiriler yoneltirken, bir yandan da Kur’an’dan hareketle kendi doktrinlerini savunma ve temellendirme gayreti icerisine girmislerdir. Bu hususta bilinen en erken metinlerden biri Emeviler devrinde yasayan Yuhannâ ed-Dimeski’ye (675-749) ait Ismaililerin Sapkinligi baslikli eserdir. Ilerleyen surecte Hiristiyan din adamlari ayni gayelerle daha genis ve sistematik apolojik risaleler yazmislardir. Bunun en onemli orneklerini 12. yuzyilda yasamis olan Hiristiyan Arap Antakyali Pavlus’un Musluman Bir Arkadasa Risale isimli eserinde ve bu eserin 14. yuzyilda Kibrisli anonim bir Hiristiyan tarafindan yapilmis olan Kibris Adasi Halkinin Risalesi isimli uyarlamasinda da gormek mumkundur. Adi gecen eserlerde Teslis, Kristoloji ve Marioloji gibi temel Hiristiyan doktrinlerine yer verilmekte ve Kur’an ayetlerinden hareketle bazi aciklamalar yapilmaktadir. Bu makale ile yapilmak istenen Antakyali Pavlus ve Kibrisli anonim yazarin mezkur eserlerinden hareketle Hiristiyanlarin Islam’a yonelttikleri elestirileri, kendi doktrin ve inanclarini Kur’an’dan referansla nasil temellendirdiklerini ve bu baglamda Kur’an ayetlerini nasil yorumladiklarini ortaya koymaktir