Neo-Liberalizmin Gölgesinde İstihdam: Dünyada İstihdamın Durumuna İnsani Bir Bakış

Abstract

Sosyal politika disiplini; kapitalizmin olumsuzluklarini gidermek ve onu yasanilabilir bir sistem haline getirmek amaciyla ortaya cikarilmis ve bugunku anlamiyla; insanligin, tum sosyal siniflarin karsilastiklari sosyal risklerin ortadan kaldirilabilmesi adina caba sarf eden; insanin daha iyiye ulasmasina odaklanmis politik bir arayis haline gelmistir. Insanin iyilik halini dogrudan etkileyen temel unsurlardan biri olan calisma hak ve ozgurlugu; sosyal politika disiplini icerisindeki anlamini, istihdam olgusu ve istihdamin daha insani kosullara kavusturulabilmesi mucadelesi icerisinde bulmustur. Neo-liberal politikalarla birlikte; sermayenin serbest dolasimi, dunya genelinde istihdamin mekânsal dagilimini ve kosullarini degistirmis, calisanlar arasinda esitsizlikleri arttirmis ve emek eksenli cesitli uluslararasi kuruluslarin ve sendikal orgutlerin bu duruma karsi alternatif arayislar icerisine girmesine yol acmistir. Bu calismayla; neo-liberalizmin, istihdamin insani kosullari uzerinde yaratmis oldugu tahribat ve dunya genelinde isgucunun calisma kosullari, insani bir perspektifle degerlendirilmis ve insani istihdam kosullari tartismasi ortaya atilmistir. Soz konusu degerlendirme kapsaminda; isgucu piyasasinin temel gostergeleri olan ucretler, calisma sureleri, saglikli ve guvenli calisma kosullari, sosyal guvenligin kapsami ve sendikal orgutlenme duzeyine yonelik veriler esas alinmistir. Calisma sonucunda; dunya genelinde istihdam kosullari acisindan ciddi esitsizlikler oldugu gorulmus; neo-liberalizm ve kuresellesmenin, gelismemis ulkelerde yol actigi standarttan uzak sartlardan istifade ederek soz konusu esitsizligi daha da derinlestirdigi anlasilmistir.