"Ademin Kanadı" Romanında İlimden İrfana Yolculuk

Abstract

Bu calismada Yasemin Karahuseyin’in Ademin Kanadi isimli romani hakkinda tematik bir inceleme yapilmistir. Eserde tarihte “ucan adam” olarak bilinen Hezarfen Ahmet Celebi’nin ucma deneyimi etrafinda yasadigi olaylar anlatilmistir. Olay orgusunde olaganustu unsurlar dikkat cekmektedir. Bu calismada ele alinacak kisim romanda yararlanilan tasavvufi unsurlardir. Hezarfen Ahmet Celebi, romanda ucabilmeyi arzulayan mistik bir kisi olarak kurgulanmistir. Ucabilmesi, ruhunun bir kus gibi kanatlanmasi anlaminda metaforik bir kavram olarak tasavvufi boyutta ele alinmistir.  Ahmet Celebi’nin bu arzusu siradan bir insanin ucma hayalinden ote tasavvufta ve Turk kulturunde kus metaforuyla isaret edilen ruhun ozgurluk istegidir. Beden kafesine hapsolan ruhun ucmasi reel dunyada olum demek olsa da tasavvufta yeniden dogusu anlatmaktadir. Romanda “kus” ve “kanat” metaforuyla bu husus vurgulanmistir Basta mursit olmak uzere nefis, ruh, vird, ask, mârifet gibi tasavvufi kavramlar olay orgusunde kullanilmistir. Ozellikle romanin bas kisisi Hezarfen Ahmet’in hayalden gercege kanatlanip ucmasi tasavvufta sâliki mârifete ulastiran seyr u suluk olarak anlatilmistir.  Bu calismada romanda Ahmet Celebi’nin tasavvuftaki mertebesi ve ucma yolunda yasadigi tasavvufi haller ve kavramlar hakkinda bilgi verilecektir.