Dmitri Shostakovich’s Symphony No. 9 and Analysis of the Bassoon Solos

Abstract

20. yuzyilin onde gelen bestecilerinden Dmitri Şostakovic, senfoni, film muzigi, sarki ve caz muzigi dâhil olmak uzere pek cok turde eserler bestelemis, hayati boyunca ust duzey pek cok odul ve nisana layik gorulmustur. 9. Senfonisini Sovyetler Birligi’nin Ucuncu Reich’e karsi kazanilan zaferinden sonra bestelemistir. Mevcut olan iktidar tarafindan Sovyet halkini kutlamak ve yuceltmek icin bestelenecegi umulmustur. Ancak, eserin ilk seslendirilisinden sonra eserin Sovyet Partisi’nin beklentilerini karsilamayan gorunuste hafif, eglenceli, kucuk bir orkestra icin kisa bir senfoni oldugu anlasilmis ve buyuk bir hayal kirikligina neden olmustur. Bu nedenle, asla sosyalist gercekcilige yakisir ve zamanin ihtiyaclarini karsilayan bir eser olarak gorulmemistir. Daha sonra bestecinin diger bircok eseri ile birlikte yasaklanmistir. Şostakovic 9. Senfonisinde “muzikal saka” aktarimi teknigini kullanmistir. Eserin dorduncu ve besinci bolumunde yer alan fagot sololari, ulusal ve uluslararasi orkestra sinavlarinda karsilasilan en onemli eserlerden biri olma niteligi tasir. Sololarin dogru bir bicimde yorumlanmasi bilgi birikimini, muzikaliteyi ve teknik beceriyi gerektirir. Bu calismanin amaci, Dmitri Şostakovic’in 9. Senfonisi hakkinda genel bir bilgi verilmesi, fagot sololarinin incelenmesi ve bu sololarin yorumlanmasinda karsilasilan teknik ve muzikal zorluklar icin cozum onerilerinde bulunmaktir. Bu arastirma, Dmitri Şostakovic’in 9. Senfonisi hakkinda literatur taramasi yapilan nitel bir arastirmadir.