PRZESTĘPCZOŚĆ A BEZPIECZEŃSTWO SPOŁECZNOŚCI LOKALNYCH

Abstract

Przestępczość jest jednym z głównych zagrożeń dla bezpieczeństwa społeczności lokalnych, której naukowa eksploracja może przyczynić się do podnoszenia poziomu tegoż bezpieczeństwa zarówno na poziomie lokalnym, jak i w skali całego państwa. Przeprowadzonemu badaniu naukowemu przyświecały dwa cele. Po pierwsze zdiagnozowanie poziomu bezpieczeństwa społeczności lokalnych, w tym w kontekście zamieszkiwania ich członków w okolicy osoby (osób), co do której posiadają wiedzę, że w przeszłości odbywała karę pozbawienia wolności. Po drugie określenie występowania zależności pomiędzy bezpieczeństwem społeczności lokalnych a posiadaniem przez ich członków doświadczeń związanych z występowaniem przestępczości, w tym szczególnie doświadczeń wiktymnych. Osiągnięciu celu badań posłużyło zastosowanie metody sondażu diagnostycznego. Jego wyniki wskazują na to, że bezpieczeństwo w badanych społecznościach lokalnych jest na wysokim poziomie, a główną zmienną różnicującą jego poziom jest płeć. W ujęciu statycznym poziom bezpieczeństwa kobiet jest wyższy niż mężczyzn, natomiast w ujęciu procesualnym tendencja jest odwrotna. Wyniki przeprowadzonych badań nie wskazują na występowanie istotnej statystycznie zależności pomiędzy bezpieczeństwem a zamieszkiwaniem w okolicy osoby (osób) posiadającej przeszłość kryminalną. Na kanwie przeprowadzonych badań nie wydają się mieć również istotnego znaczenia, w kontekście bezpieczeństwa, doświadczenia respondentów związane z występowaniem przestępczości, w tym ich doświadczenia wiktymne. Procesualny charakter bezpieczeństwa oraz wielość czynników je kształtujących wskazują na potrzebę permanentnej eksploracji przedmiotu badań oraz w oparciu o jej wyniki podejmowanie działań legislacyjnych i organizacyjnych, mających na celu podnoszenie poziomu bezpieczeństwa społeczności lokalnych.