Երազները՝ իբրև կանխագուշակող խորհրդապատկերներ, Ղազարոս Աղայանի «Արություն և Մանվել» վեպում

Abstract

Հոդվածը նվիրված է Ղազարոս Աղայնաի «Արություն և Մանվել » վեպում առկա երազների ևերազատեսության դրսևորումների քննությանը: Ուսումնասիրության հիմնական նպատակն է պարզել, թե երազը՝ որպես երևակայականի դրսևորում, ինչ հարաբերության մեջ է գտնվում իրական աշխարհի հետ և դառնալով գեղարվեստական արտահայտչամիջոց և դիպաշարի հետագա ընթացքը կանխագուշակելու միջոց՝ ինչպես է բացահայտում հերոսի բնավորությունը, նվիրական զգացմունքները, ներաշխարհը, հոգեբանությունը և նախապատրաստում ընթերցողին երկի սյուժետային հետագա զարգացումներին ։ Հոդվածում երկայացվում են վեպում առկա երազների ևերազատեսության մեկնաբանությունները, որոնք նշանակալից դեր են կատարում ստեղծագործության ներիմաստի, գլխավոր հերոսի անհատականության, ներաշխարհի, բացահայտման գործում: Որպես տեսական հենք կիրառել ենք Զ. Ֆրոյդի և Կ. Յունգի՝ երազների վերաբերյալ տեսությունները, ուսումնասիրության հիմնական մեթոդը միֆաքննադատությունն է: This article is dedicated to the study of the manifestations of dreams and dream visions in the novel by Ghazaros Aghayan “Arutyun and Manvel”. The main goal of the study is to find out how a dream, as a manifestation of the imaginary, is in relation to the real world and becomes a means of artistic expression and a means of predicting the further course of the plot, how it reveals the character of the hero, intimate experiences and the psychology of the inner world, how it prepares the reader for the further development of the plot. The article presents the existing interpretations of dreams and dream visions, which were carefully analyzed to understand the role they play in the inner meaning of a literary work, the personality and inner world of the protagonist. The works on dreams by Z. Freud and K. Jung were used as a theoretical basis, the main method of research is myth criticism․ Данная статья посвящена изучению проявлений снов и сновидений в романе Газароса Агаяна «Арутюн и Манвел». Основная цель исследования - выяснить, как сновидение, как проявление воображаемого, находится в отношении к реальному миру и становится средством художественной выразительности и средством предсказания дальнейшего хода сюжета, как оно раскрывает характер героя, интимные переживания, внутренний мир и психологию, подготавливает читателя к дальнейшему развитию сюжета. В статье представлены существующие разъяснение снов и сновидений, которые играют значительную роль в выявлении внутреннего смысла произведения, индивидуальности и внутреннего мира главного героя. В качестве теоретической основы были использованы работы о сновидениях З. Фрейда и К. Юнга, основной метод исследования – мифокритика.