Od regionu do terytorium – reinterpretacja znaczenia przestrzeni w procesach rozwoju gospodarczego

Celem artykulu jest analiza teoretyczna twierdzen terytorialnego paradygmatu rozwoju. Artykul opisuje kluczowe kategorie pojeciowe i konstrukcje logiczną tej koncepcji, by na tak określonej podbudowie przejśc do pokazania roznic, w ujeciu komparatywnym pomiedzy tradycyjnym a terytorialnym rozumieniem przestrzeni i jej wplywu na procesy rozwoju gospodarczego. W dalszych rozwazaniach dokonano interpretacji pojec pokrewnych, takich jak kapital terytorialny, terytorializacja procesow gospodarczego i polityki rozwoju. Zastosowana metoda badawcza to krytyczna analiza literatury przedmiotu uzupelniona o analize raportow i ekspertyz opracowywanych przez OECD oraz Komisje Europejską. W ostatnich dekadach nastąpila daleko idąca reinterpretacja znaczenia przestrzeni w procesach rozwoju gospodarczego. Przestrzen przestaje byc utozsamiana ze statycznym miejscem lokalizacji i prostej kumulacji zasobow. Terytorium interpretowane jako dynamiczne w czasie i przestrzeni, miejsce tworzone przez interakcje i relacje sieciowe, posiadające wlasne instytucje nieformalne i zasoby specyficzne, umozliwiające osiągniecie wyzszego poziomu efektywności gospodarczej. Postrzegane jest jako dynamiczna forma organizacji redukująca niepewnośc i ryzyko, stanowiąca źrodlo tworzenia i kumulowania zasobow oraz transferu wiedzy, innowacji i umiejetności. Rozwoj terytorialny prowadzi do powstania specyficznego ukladu relacji i kreatywnego sytemu spoleczno-gospodarczego, zdolnego do dostosowania sie do zmian i tworzenia nowych zasobow oraz mozliwości rozwoju.