Çağdaş Türk Gezgin Yazarlarına Göre Mesafenin Mekânı Dönüştürmesi

Gezi edebiyati ile iliskilendirilen kavramlardan biri olan mesafe kavrami, gezi deneyiminin yapisal olgularindan birini meydana getirmektedir. Gezgin yazarin bir mekân ile arasina koydugu mesafe, onun bir yandan alisageldigi mekânin gercekligini disaridan gorebilmesine, diger yandan alisik olmadigi bir mekânda, kendine ait ve daha once yasamadigi bir var olma ve hissedis deneyimi yasamasina olanak veren bir durum olmaktadir. Mekân ile baglantili olarak ele alinabilecek bu sekilde bir mesafe olgusu, dunya ve benlik algisina dair olagan otesi bir perspektifi mumkun kilmaktadir. Bu noktada, gezi edebiyati eserleri, icerdikleri tanimsal onermeler ve bireysel degerlendirmeler araciligiyla, oldukca soyut bir nitelik tasiyan mesafe olgusunu boyle bir perspektiften irdelemeye olanak vermektedirler. Bu makalede, gezgin yazarin mekânlar arasi mesafeye bakisini karsilastirmali edebiyat yontemi ile yirmi birinci yuzyil Turk gezi edebiyati cercevesinde ele alarak, bir gezi deneyimi bileseni olarak kat edilen mesafenin mekâni nasil donusturdugu ve boylelikle gezgin yazara ne sekilde farkli bir var olma ortami yarattigi, poetik bir yaklasimla incelenecektir.