Ann Jellicoe’nun The Rising Generation Oyununda Kadını ve Doğayı Düalismin Ötesinde Yeniden Düşünmek

Ekofeminist felsefe, batılı ataerkil kültürde var olan, yalnızca kadınların değil aynı zamanda doğanın da süregelen tahakküm ve baskılara maruz kalmasına katkıda bulunan yapılara yönelik sofistike eleştiriler geliştirmiştir. Kavramsal çerçevesine, ekofeminizmin düalist yapı eleştirisinin rehberlik ettiği bu makale, Ann Jellicoe’nun The Rising Generation (1969) adlı oyununda oyun yazarının ekolojik feminizmin anti-düalist öngörüleri ile nasıl uzlaştığını incelemeyi amaçlar. Erkeklerin kadınları tahakküm altına alması ve insanlığın doğayı kötüye kullanması dahil olmak üzere ekofeministleri meşgul ve hatta motive eden temel sorunlar, Jellicoe’nun adı geçen oyundaki temel ilgi alanıdır. Jellicoe, ‘kadın,’ ‘doğa,’ ‘eril,’ ve ‘kültür’ ile ilgili tüm kategorilerin farklı tasvir edilebilmesi için gerekli temel koşulları sunarak karakterleri ve mekânları, ikilikleri reddeden ve çoğulculuğu kucaklayan bir şekilde sunmaya çalışır. Bunu yaparken, Jellicoe, düalist stratejinin ürettiği geleneksel karşıtlıklar dışında, kadın/erkek ve doğa/ kültür ilişkilerini yeniden kavramsallaştırır. Bu ön gözlemlerin ışığında, bu makale, The Rising Generation adlı oyununda Jellicoe'nun, toplum içindeki tüm baskıcı tahakküm biçimlerinin kilidini açabilecek daha eşitlikçi ve çoğulcu bir bakış açısını teşvik etmek için ikilikçi olmayan bir düşünce anlayışını benimsediğini göstermektedir.