Stan kompetencji i sprawności językowej 6‑letniego chłopca z sieroctwem społecznym. Studium porównawcze

  W literaturze medycznej, psychologicznej i pedagogicznej podkreśla się, że brak zaspoka­jania podstawowych potrzeb psychicznych dziecka ma wpływ na jego rozwój somatyczny, powoduje zakłócenia w sferze emocjonalnej, opóźnia rozwój psychoruchowy. Kwestie te są poruszane jednak dość ogólnikowo, a wpływ sieroctwa społecznego na językowy roz­wój dziecka na gruncie różnych nauk jest traktowany marginalnie – w logopedii stanowiąc swoiste novum. Niniejszy artykuł dotyczy stanu kompetencji i sprawności językowej sześcioletniego chłop­ca z sieroctwem społecznym w porównaniu do chłopca w tym samym wieku, wychowane­go w pełnej rodzinie, bez deprywacji podstawowych potrzeb fizycznych i emocjonalnych. Dokonano analizy porównawczej – ilościowej na podstawie Testu Rozwoju Językowego oraz jakościowej – z uwzględnieniem wszystkich podsystemów języka. Zainicjowane ba­dania są badaniami wyznaczającymi nową perspektywę w logopedii – rozważanie o języku z uwzględnieniem aspektu środowiskowego, a szczególnie wpływ sieroctwa społecznego na rozwój językowy dziecka.