Ilustracje w czasopiśmie „Przyjaciel Ludu” – od oświeceniowego encyklopedyzmu do wizualnego kanonu narodowego

Wydawany w latach 1834–1849 w Lesznie „Przyjaciel Ludu” zajmuje wyjątkowe miejsce pośród polskich czasopism ilustrowanych pierwszej połowy XIX wieku. Podobnie jak inne periodyki („Magazyn Powszechny”, „Muzeum Domowe”, „Księga Świata”) odwołuje się do wykształconych na zachodzie Europy wzorców tanich czasopism encyklopedycznych. Wyróżnia go jednak duża liczba ilustracji, a przede wszystkim znaczna część reprodukcji poświęconych tematyce polskiej. Ponad 1100 rycin polskich, które pojawiły się w czasopiśmie przez 15 lat jego istnienia, otwiera pole do rozważań na temat genezy i wzorców „Przyjaciela Ludu”, pochodzenia i tematyki jego ilustracji, wreszcie na temat przekształcenia się uniwersalnego, oświeceniowego spojrzenia na kulturę europejską w indywidualne, narodowe wizje przeszłości i teraźniejszości poszczególnych nacji.