GELENEKSEL TÜRK GELİNİNİN BÜYÜSEL ERGİNLENME YOLCULUĞU

Toplumsal ve bireysel yaşamda kendine yer edinmeye çalışan insan, dünyadaki varlığı boyunca çeşitli evrelerden geçmektedir. Bireyin dünyaya hem psikolojik hem de sosyolojik bir uyum sağlaması için gerçekleşen bu evreler doğumla başlayıp evlilikle devam eder ve de ölümle sonlanır. Söz konusu bu evreler genel bağlamda geçiş dönemleri/ritleri olarak adlandırılır. Birey, bu geçiş dönemlerine ilkel zamanlardan beri büyüsel ve mitolojik özellikler taşıyan törenlerle/ritüellerle hazırlanır. Geçiş dönemleri krizlerle dolu bir süreçtir ve birey, biyolojik yeterliliğinin yanında psikolojik olarak da erginlenme süreçlerini atlatarak toplum içindeki yeni statüsüne bir kabul töreni ile kavuşur. Evlilik, geçiş dönemleri içerisinde doğumu ve ölümü hazırlayan önemli bir süreçtir. Soyun devamı kültürel kodlarla örülmüş evlilik ile sağlanırken yaşayan her varlığın ölümü gerçekleşeceğinden bu süreç geçiş dönemlerini bütünleştiren bir işleve sahiptir. Evlilik bağlamında gerçekleşen geçiş döneminde kadının erginlenme süreci büyüsel pek çok anlam ve ritüel içermektedir. Evlilik, geleneksel Türk gelininin genç kızlığa veda etme törenidir. Evlilik süreçlerinde krizin merkezi gelin adayı kızdır ve gelin olacak kız, doğup büyüdüğü yerden ayrılıp doğurduğu çocuğu büyüteceği yeni bir alana öteki bireye dönüşerek geçer. Bu kriz döneminin rahat atlatılması için de birçok büyüsel ritüel sergilenir. Ortaya konan bu çalışmada da geleneksel Türk gelinin büyüsel erginlenme yolculuğu ele alınmıştır.