Is a pathological assessment required following pilonidal sinus surgery? 10-year retrospective analysis

ABSTRACT Introduction: Pilonidal sinus is most often seen in men between the ages of 15-30. It is regarded as a benign condition that most frequently affects the sacrococcygeal area. However, malignant degeneration can occur at a rate of 0.1%. Malignant degeneration patients tend to be older than 50, untreated for a long time, or to have relapsed frequently. Squamous cell carcinoma (SCC) is the most frequent type of cancer to appear on the pilonidal sinus's base. The first course of treatment is surgery. After surgery, local recurrence rates have been estimated at 40%. Adjuvant radiotherapy or chemoradiotherapy has an effect in reducing local recurrence. In this study, we looked at the frequency of cancer and potential risks as well as the value of routine pathological evaluation in patients who underwent pilonidal sinus surgery in our clinic during a ten-year period. Methods: We performed a retrospective analysis of 1070 patients who underwent pilonidal sinus surgery at the Recep Tayyip Erdoan University Training and Research Hospital between January 2012 and June 2022. Results: After a retrospective analysis of 1070 cases, 0.18% (n=2) of them had a malignancy developed on the basis of the pilonidal sinus, and the pathological result of both patients was reported as SCC. Additionally, one patient had histology that revealed tissue from the pilonidal sinus with a high Ki-67 index and significant mitotic activity. The mean age of the two patients with malignancy was 51. Patients with cancer were found to have complained for approximately 20 years. The patient with high Ki-67 index and mitotic activity was 60 years old, and had complaints for about 10-11 years. Conclusion: Pilonidal sinus has a risk of malignancy in patients with long-term existence, multiple recurrences, and those over 50 years of age. Despite the low rates of malignancy in the pilonidal sinus or the advanced age and long-term disease of the patients with malignancy risk, we advocate pathological examination of all specimens. ÖZ: Giriş: Pilonidal sinüs, sıklıkla 15-30 yaş aralığında ve erkeklerde görülmektedir. En sık olarak sakrokoksigeal bölgede görülmekte olup benign bir hastalık olarak kabul edilir. Ancak %0.1 oranında malign dejenerasyon da gelişebilmektedir Malign dejenerasyon saptanan hastaların büyük kısmı 50 yaş üstünde, uzun dönem tedavi olmamış veya birçok kez nüks etmiş vakalardır. Pilonidal sinüs zemininde gelişen malignitelerde en sık olarak squamoz sellüler karsinom (SCC) görülmektedir. Tedavide ise cerrahi ilk seçenektir. Cerrahi sonrası lokal nüks oranları %40 düzeylerinde bildirilmiştir. Lokal nüksü azaltmada adjuvan radyoterapi veya kemoradyoterapinin etkisi vardır. Çalışmamızda, pilonidal sinüs nedeniyle kliniğimizde 10 yıllık bir süreçte opere edilen olgularda, malignite insidansını ile olası riskleri saptamak ve rutin uygulanan patolojik incelemenin değerini gözden geçirmek amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmamızda Ocak 2012- Haziran 2022 tarihleri arasında T.C. Sağlık Bakanlığı Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniğinde pilonidal sinüs hastalığı nedeniyle opere edişmiş 1070 olgu retrospektif olarak incelenmiştir. Bulgular: 1070 olgu retrospektif incelenmesi sonrasında %0.18’inde (n=2) pilonidal sinüs zemininde gelişmiş olan malignte mevcuttu ve her iki hastanın patolojik sonucu ise SCC olarak rapor edilmişti. Ayrıca bir hastada da patoloji sonucunda, Ki-67 indeks ve mitotik aktivitesi yüksek olan pilonidal sinüse ait doku saptandı. Malignite saptanan iki hastanın yaş 0rtalaması 51 idi. Malignite saptanan hastaların yaklaşık 20 yıl kadar süredir şikayetlerinin var olduğu saptandı. Ki-67 indeks ve mitotik aktivitesi yüksek olarak saptanan hasta ise yaşı 60 idi ve bu hastanın da yaklaşık 10-11 yıl kadar şikayetlerinin var olduğu saptandı. Sonuç: Pilonidal sinüs, uzun dönem var olan, çoklu olarak nüks eden ve 50 yaş üzerinde olan hastalarda malignite riskine sahiptir. Pilonidal sinüste malignite oranlarının düşük olması veya malignite riski olan hastaların da ileri yaş ve uzun dönem hastalıklı olmasına rağmen tüm spesmenlerin patolojik incelemesinin yapılması taraftarıyız.