Boemerangbeleid

“Men ziet van de toekomst ongeveer evenveel als het inzicht in het verleden reikt.” Met dit, op Ortega y Gasset geïnspireerde, citaat riep de invloedrijke maatschappelijk werkster Marie Kamphuis (1951, p. 7) op tot bezinning op de geschiedenis van het sociaal werk. Of Sharon Stellaard zich door deze woorden heeft laten inspireren is mij onbekend, maar ze vatten de conclusie van haar proefschrift Boemerangbeleid. Over aanhoudende tragiek in passend onderwijs- en jeugdzorgbeleid uitstekend weer. Haar promotie en de in maart 2023 verschenen handelseditie van haar proefschrift hebben inmiddels ruimschoots aandacht gekregen in zowel de vakpers als in landelijke nieuwsmedia. In het aanzwellende debat over de bestuurscultuur en het uitvoeren van de kerntaken door de overheid vormt Stellaards onderzoek een welkome stem. In haar proefschrift neemt Stellaard de ontwikkeling van het beleid ten aanzien van jeugdzorg en speciaal onderwijs in Nederland van de afgelopen decennia onder de bestuurskundige loep. Jeugdzorg en speciaal onderwijs zijn volgens haar onlosmakelijk met elkaar vervlochten, omdat het dezelfde doelgroep betreft, ze dezelfde beleidsbeweging kennen en alleen door wetgeving kunstmatig van elkaar zijn gescheiden. Ze kiest er daarom voor om beide beleidsvelden in haar proefschrift te behandelen.