การพยากรณ์ปริมาณการส่งออกทุเรียนสดของไทยด้วยวิธีบอกซ์-เจนกินส์และวิธีปรับเรียบด้วยเส้นโค้งเลขชี้กำลังของวินเทอร์แบบบวก

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างและคัดเลือกตัวแบบพยากรณ์ที่เหมาะสมและเปรียบเทียบวิธีการพยากรณ์ปริมาณการส่งออกทุเรียนสดของไทย 2 วิธี ได้แก่ วิธีบอกซ์–เจนกินส์และวิธีปรับเรียบด้วยเส้นโค้งเลขชี้กำลังของวินเทอร์แบบบวก สำหรับการตรวจสอบความแม่นยำของการพยากรณ์พิจารณาจากค่าเฉลี่ยเปอร์เซ็นต์ความคลาดเคลื่อนสัมบูรณ์ (Mean Absolute Percentage Error: MAPE) และค่ารากที่สองของความคลาดเคลื่อนกำลังสอง (Root Mean Square Error: RMSE) โดยใช้ข้อมูลในการวิเคราะห์จากเว็บไซต์ของสำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร ตั้งแต่เดือนมกราคม พ.ศ. 2554 ถึงเดือนธันวาคม พ.ศ. 2564 จำนวน 132 เดือน แบ่งข้อมูลออกเป็น 2 ชุด ชุดที่ 1 ตั้งแต่เดือนมกราคม พ.ศ.2554 ถึงเดือนธันวาคม พ.ศ.2563 จำนวน 120 เดือนสำหรับการสร้างตัวแบบพยากรณ์ ชุดที่ 2 ตั้งแต่เดือนมกราคม พ.ศ.2564 ถึงเดือนธันวาคม พ.ศ.2564 จำนวน 12 เดือนสำหรับทดสอบและเปรียบเทียบความแม่นยำของตัวแบบพยากรณ์ ผลการศึกษาพบว่าการพยากรณ์ด้วยวิธีปรับเรียบด้วยเส้นโค้งเลขชี้กำลังของวินเทอร์แบบบวกให้ค่า MAPE และค่า RMSE ต่ำกว่าวิธีบอกซ์-เจนกินส์ จึงเลือกตัวแบบดังกล่าวมาใช้ในการพยากรณ์ปริมาณการส่งออกทุเรียนสด