YEŞİL GÜBRE VE KABA YEM AMACIYLA YETİŞTİRİLEN İKİNCİ ÜRÜN BAKLAGİL YEM BİTKİLERİNİN KENDİNDEN SONRA GELEN ÜRÜN VERİMİNE ETKİSİ

Bu araştırmanın amacı, sulanabilir tarım alanlarında, hububat hasatından sonra (Temmuz-Ekim) ikinci ürün kaba yem veya yeşil gübre bitkisi olarak değerlendirilen bazı baklagil yem bitkilerinin kendinden sonra gelen ve kaba yem amacıyla yetiştirilen yulaf bitkisinin verimine etkisini araştırmaktır. Araştırma 2019-2020 ve 2020-2021 yıllarında Konya-Seydişehir İlçesi sulu şartlarda çiftçi tarlasında Tesadüf Blokları Deneme Desenine göre 4 tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Çalışmada baklagil yeşil gübre/kaba yem bitkisi materyali olarak yem bezelyesi (Pisum sativum L.), soya fasulyesi (Glycine max. L.), tüylü fiğ (Vicia villosa Roth.), adi fiğ (Vicia sativum L.) ve çemen (Trigonella foenum-graecum L), takip eden bitki olarak ise buğdaygiller familyasına ait olan yulaf (Avena sativa L.) kullanılmıştır. Her iki uygulamada da takip eden yulaf bitkisinde verim açısından kontrole (arazinin boş bırakılması) kıyasla yüksek değerler elde edilmiştir. Takip eden bitkide incelenen özelliklerden ham protein oranı hariç diğer özellikler arasında istatistiki olarak baklagil bitkileri açısından önemli farklılıklar tespit edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre yulafta en yüksek verim değerleri adi fiğ ve yem bezelyesinin her iki uygulamasından sonra yetiştirilen yulaf bitkisinde kaydedilmiştir.