Dicle Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi最新文献

{"title":"Yonca Silajına Pasta Atığı İlavesinin Silaj Kalitesi ve Fermantasyon Özellikleri Üzerine Etkisi","authors":"Şadi Aydın","doi":"10.47027/duvetfd.1269122","DOIUrl":"https://doi.org/10.47027/duvetfd.1269122","url":null,"abstract":"In this study, it was aimed to determine the effects of addition of cake waste, which is a food industry waste, to alfalfa silage as a readily soluble carbohydrate source on silage quality, fermentation properties, in vitro organic matter digestion and in vitro CH4 values. In the study, while silage group without additives constituted the control group, silages with 1%, 2%, 4% and 6% cake waste additions constituted the test groups. Statistically significant differences were found in crude protein (CP), crude ash (CA), dry matter (DM), neutral detergent fiber (NDF), acid detergent fiber (ADF), in vitro organic matter digestion (IVOMD), metabolizable energy (ME) and in vitro CH4 values of silages. When IVOMD, ME and in vitro CH4 values of silages were examined, increases were observed in all groups with additive compared to the control group. When the pH, ammonia nitrogen (NH3-N/TN), carbon dioxide (CO2), LA and AA values of the silages were examined, while the highest values were found in the control group, the lowest values were found in the silage group to which 6% cake waste was added. While propionic acid (PA) was detected in the control group, it was not detected due to the addition of cake waste. While Butyric acid (BA) values were controlled and found due to 1% cake waste addition, it was not found in the other test groups. As compared to the control group, the silage's yeast values declined as cake waste increased. While mold values of the silages were controlled and found in the control group with 1% cake waste addition, it was not found in the other test groups. As a result, it was determined that the addition of 6% cake waste as a readily soluble carbohydrate source had a positive effect on silage quality and fermentation properties.","PeriodicalId":226066,"journal":{"name":"Dicle Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi","volume":"51 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-05-09","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"134039863","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Alabalık Yemlerine Farklı Oranlarda İlave Edilen Siyah Asker Sineği Larvası (Hermetia illucens)‘nın Büyüme Performansı ve Bazı Kan Parametreleri Üzerine Etkileri","authors":"Fatih Akdemi̇r","doi":"10.47027/duvetfd.1271625","DOIUrl":"https://doi.org/10.47027/duvetfd.1271625","url":null,"abstract":"Bu çalışmada, Gökkuşağı alabalığı (Oncorhynchus mykiss) yemlerine farklı düzeylerde katılan dondurulmuş siyah asker sineği larvası (Hermetia illucens)’nın büyüme performansı ve bazı kan parametreleri üzerine olan etkileri araştırıldı. Her grupta 20 toplamda 80 adet balık olacak şekilde balıklar tartılıp boyları ölçüldükten sonra 4 gruba ayrıldı. Gruplar şu şekilde oluşturuldu; canlı ağırlığın (CA) % 1.5‘i bazal diyetle beslenen kontrol grubu, CA’ın % 1.5‘i larva ile beslenen larva grubu, CA’ın % 1.125‘i bazal diyet + CA’ın % 0.375‘i larva ile beslenen L1 grubu ve CA’ın % 0.75‘i bazal diyet + CA’ın % 0.75‘i larva ile beslenen L2 grubu. Çalışmanın başında ve 21 günlük süre sonunda ağırlık ve boy ölçümleri yapıldı. Çalışma sonunda bütün balıklar kesilerek kan örnekleri alınıp karkas ağırlıkları ve karkas verimleri belirlendi. L1 ve L2 gruplarının kontrol ve larva gruplarına göre yem tüketimi, canlı ağırlık artışı, yemden yararlanma oranı, karkas ağırlığı ve karkas verimi gibi büyüme parametreleri açısından daha iyi olduğu görüldü (P","PeriodicalId":226066,"journal":{"name":"Dicle Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi","volume":"47 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-05-09","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116823747","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Do modern and traditional dairy farms affect surgical treatment success in self-sucking cows? (a review on animal behavioral disorders).","authors":"Nahit Saylak, S. Altan","doi":"10.47027/duvetfd.1259503","DOIUrl":"https://doi.org/10.47027/duvetfd.1259503","url":null,"abstract":"Self-sucking or sucking other animals in the herd, which has an abnormal behavior disorder, and it is an important problem in dairy cattle farms. Surgical treatment is mostly recommended as a treatment for this disease, which causes economic problems. In this study, which was carried out on self-sucking cows, it was aimed to investigate the effects on different surgical treatment techniques in modern and individual family businesses. While the surgical treatment of self-sucking behavior disorder in family businesses has been successful, the operation results of this behavior disorder in modern businesses have been unsuccessful. It was concluded that surgical treatment was unsuccessful in modern farms due to herd management problems. Surgical treatments for this visually acquired behavioral disorder of cows are insufficient. It has been concluded that environmental factors cause this behavior disorder and taking them into consideration while performing the operation will increase the chance of success.","PeriodicalId":226066,"journal":{"name":"Dicle Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-05-05","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128440592","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Koyunlarda Koç Katımı Öncesi Antioksidan Kullanımının Oksidatif Stres ve Bazı Fertilite Parametreleri Üzerine Etkisi","authors":"Yasemin KAPLAN BİLMEZ, Nihat Özyurtlu","doi":"10.47027/duvetfd.1268569","DOIUrl":"https://doi.org/10.47027/duvetfd.1268569","url":null,"abstract":"Bu çalışma, üreme sezonunun olduğu yaz mevsiminde sıcaklık stresi etkisinde kalan koyunlarda, koç katımı öncesinden verilen antioksidanların (A, D, E ve Se) oksidatif stres ve fertilite parametreleri üzerine etkisinin araştırılması amacıyla yapıldı. Çalışma 71 baş Zom koyunu üzerinde yürütüldü. Koyunlar koç katımından 2 ay öncesinden antioksidan verilen çalışma grubu (Grup I; n=36) ve verilmeyen kontrol grubu (Grup II; n=35) olmak üzere ikiye ayrıldı. Tüm hayvanlardan, total antioksidan statüsü (TAS) ve total oksidan statüsü (TOS) düzeyleri için koç katımından 2 ay önce, 1 ay önce ve koç katım anında, malondialdehit (MDA) için koç katımı sonrası 16. ve 24. günlerde kan örnekleri toplandı. Çalışma süresince bölgenin sıcaklık verileri ve sıcaklık nem indeks değerleri kaydedildi. Meteorolojik verilere göre koç katımı anında hayvanların sıcaklık etkisiyle, özellikle Temmuz ve Ağustos aylarında, öğlen saatlerinden akşam saatlerine kadar THI’nin yüksek etkisine maruz kaldığı belirlendi. Yapılan antioksidan uygulamalarının; Grup I ve Grup II’nin aynı günlerdeki oksidatif stres parametreleri sonuçlarını istatistiksel olarak değiştirmediği görüldü. Ancak her iki grubun farklı günlerinde anlamlı bulunan değerler elde edildi (p","PeriodicalId":226066,"journal":{"name":"Dicle Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-05-05","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"122732157","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Investigation of Immunohistochemical Localization of Oxytocin Receptor in Diabetic and Non-Diabetic Mouse Heart","authors":"Serkan Arici, S. A. Bi̇ngöl","doi":"10.47027/duvetfd.1223132","DOIUrl":"https://doi.org/10.47027/duvetfd.1223132","url":null,"abstract":"The aim of this study was to investigate the immunohistochemical localization of oxytocin receptor in diabetic and non-diabetic mouse heart tissue. Eighteen male Balb-c mice were used in the study. Animals were divided into three groups; control, sham and diabetes. The diabetes group was given STZ by i.p injections and diabetes was induced. Sham group was again treated with sodium citrate solution by ip. The animals in the control group did not receive any treatment. After 30 days of STZ application, mice were cervical dislocated under ether anesthesia and their heart tissues were removed. Each heart tissue was vertically divided into two parts and routine histological procedures were applied and then tissues were blocked in paraffin and sections were taken. For histological examination, Crossman triple staining, H&E and PAS were applied to the sections. Immunoreactivity of OTR was determined by Avidin-Biotin-Peroxidase Complex (ABC) method. At the end of the study period; live weight of the groups, blood glucose level, tissue weights and immunohistochemical localization of OTR in heart tissue samples and histological structure of tissue were compared. When the first and last day body weight were compared in the DM group, it was determined a decrease in the last day and in control group, it was determined an increase in the last day. When weights of heart tissue were compared between the groups, there was no statistically significant difference between the groups. As a result of histological examinations, it was found that there was a significant difference histologically in the diabetes group from the other groups. Immunohistochemical examinations showed that oxytocin receptor showed similar immunoreactivity in sham and control groups. In the diabetic group, the immunoreactivity of oxytocin receptor was similar in endothelial and capillary areas, but less in cell membrane, cytoplasm and purkinje cells. In conclusion, the results of this study showed that there is a significant relationship between the oxytocin receptor, diabetes and heart tissue. As a result, we think that diabetes may have an effect on the cardiovascular system through the oxytocin receptor.","PeriodicalId":226066,"journal":{"name":"Dicle Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi","volume":"30 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-24","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"122244490","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"A Cat with Vertebral Osteosarcoma: Magnetic Resonance Imaging and Surgical Treatment","authors":"Ö. Beşaltı, Ilayda Pazarbasi̇lar","doi":"10.47027/duvetfd.1255167","DOIUrl":"https://doi.org/10.47027/duvetfd.1255167","url":null,"abstract":"Bu çalışmanın amacı, bir kedide ventral osteosarkoma’nın klinik, manyetik rezonans görüntüleme, cerrahi ve histopatolojik sonuçlarını bildirmektedir. Üç ay önce başlayan progresif seyirli tetrapleji şikayeti olan 6 yaşlı-dişi-melez kedi konu edildi. Manyetik Rezonans Görüntülemede (MRG), C7’nin lamina ve prosessus spinozusunu kapsayan ekstradural yerleşimli kitle teşhis edildi. Cerrahi müdahale ile uzaklaştırılan kitlenin histolojik incelemesinde osteosarkom tanısı kondu. Operasyo sonrası süreçte adjuvan tedavi amacıyla; 21 gün arayla toplam 5 doz Karboplatin uygulandı. Hastanın 15 aylık rutin takibi sonrasında nüks izlenmedi. Vetebral osteosarkomların tedavisinde temiz cerrahi alan ve adjuvan tedavi önerilir bulundu.","PeriodicalId":226066,"journal":{"name":"Dicle Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi","volume":"45 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"126979881","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Electroencephalography and Electrooculography in Dogs","authors":"Çağın Çevi̇k, Ezgi Kaya, Bikem Turanoğlu, Duygu Tarhan, Bengü Bilgiç, A. Ercan, E. Or","doi":"10.47027/duvetfd.1168673","DOIUrl":"https://doi.org/10.47027/duvetfd.1168673","url":null,"abstract":"Elektroensefalografi (EEG), fonksiyonel merkezi sinir sistemi bozukluklarının değerlendirilmesi için önemli bir muayene yöntemidir. Bu makalenin amacı, EEG’nin köpeklerde kullanımını gözden geçirmek ve tekniklerinin açıklanarak veteriner hekimlik uygulanmalarının pratikleştirilmesini sağlamaktır. Ayrıca, elektrookülografi (EOG) verileri ile birlikte EEG modeli ilişkisi üzerinde durulmaktadır. Son zamanlarda gelişmekte olan köpek bilişi ve uyku araştırmaları alanlarına yönelik farklı bakış açısı kazandırılması da hedeflenmektedir. Makale içeriğinde değinilen teknikler halihazırda çeşitli birçok köpekte uygulanmıştır. Değinilen yöntemler, küçük hayvan tıbbının en zor alanlarından biri olan sinir hastalıklarının ve beynin fonksiyonel aktivitesinin araştırılmasında önemli role sahiptirler. Bu teknikler fizyoloji, biyofizik ve bilgisayar bilimleri gibi alanların da gelişimiyle her geçen gün daha fazla bilgi verir hale gelecektir.","PeriodicalId":226066,"journal":{"name":"Dicle Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi","volume":"4 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124433268","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Artritis ve Omfalitisli Buzağılarda Serum İmmünoglobulin ve Nitrik Oksit Seviyeleri","authors":"Caner Kayikci, M. Gençcelep, Abdullah Karasu, Cumali Özkan, Loğman Aslan, Tunahan Sancak","doi":"10.47027/duvetfd.1201969","DOIUrl":"https://doi.org/10.47027/duvetfd.1201969","url":null,"abstract":"Omfalitis ve artritis buzağılarda sıklıkla karşılaşılan ve ciddi ekonomik kayıplara sebep olan hastalıklardandır. Bu çalışmada omfalitisli ve artiritisli buzağılarda serum immünoglobulin ve NO düzeylerinin belirlenmesi ve sağlıklı buzağılara göre bu parametrelerdeki değişimlerin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu çalışmanın hayvan materyalini Van ili ve çevresinden sağlanan 20 artritisli ve 20 omfalitisli değişik ırk, yaş ve cinsiyette buzağı (çalışma grubu) ile klinik olarak sağlıklı 15 buzağı (kontrol grubu) oluşturmuştur. Hayvanların klinik ve radyolojik muayeneleri yapılarak kan örnekleri toplandı. Kan örneklerinden, immünoglobulin A (IgA), immünoglobulin M (IgM), immünoglobulin G (IgG), gama glutamil transferaz (GGT) ve nitrik oksit (NO) düzeyleri ELİSA cihazı ile tespit edildi. Çalışmamızda artritisli buzağıların ortalama kan serum IgA, IgM, IgG, GGT ve NO seviyeleri sırasıyla 0.55 mg/ml, 4.63 mg/ml, 4.33 mg/ml, 29.63 ng/ml, 624.1 µmol/L olarak bulunmuştur. Omfalitisli buzağıların ortalama kan serum IgA, IgM, IgG, GGT ve NO seviyeleri sırasıyla 0.52 mg/ml, 4.39 mg/ml, 2.04 mg/ml, 28.51 ng/ml, 538.75 µmol/L olarak bulunmuştur. Sonuç olarak, omfalitis ve artritis tanısı konan hayvanların serum IgA, IgM, IgG ve GGT seviyelerinde istatistiki olarak anlamlı bir fark gözlemlenmemiştir. Serum NO seviyelerinde ise omfalitis grubunda istatistiki olarak anlamlı bir fark gözlemlenmezken, artritis grubunda anlamlı bir fark gözlemlenmiştir.","PeriodicalId":226066,"journal":{"name":"Dicle Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-07","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129387093","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Koyunlarda Kazeöz Lenfadenitisin Moleküler ve ELISA Yöntemiyle Karşılaştırmalı Teşhisi","authors":"Ayşe EKİNCİ YILDIZ, Hasan Içen","doi":"10.47027/duvetfd.1192616","DOIUrl":"https://doi.org/10.47027/duvetfd.1192616","url":null,"abstract":"Bu çalışmada; Diyarbakır yöresindeki koyunlarda Kazeöz Lenfadenitis’in (KLA) etiyolojik ajanı olan Corynebacterium. pseudotuberculosis (C. pseudotuberculosis)’in bakteriyolojik kültür, PCR ve ELISA teknikleri kullanılarak tanısının ortaya konulması, izolasyon bulguları ile testlerin özgüllük ve duyarlılıklarının belirlenmesi ve böylece hastalığın rutin teşhisinde kullanılabilirliklerinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Çalışmanın materyalini Diyarbakır’ın farklı bölgelerinde olmak üzere 11 ayrı sürüden toplamda 2650 adet Akkaraman koyun oluşturdu. Sağlık taramasından geçirilen koyunların içinden 90 adet KLA semptomları gösteren ve yüzeysel lenf yumrularından bir veya birkaç tanesi birden apseleşmiş hasta koyunlar tespit edilerek çalışmaya dahil edildi. Kan örnekleri ve apse içeriğinden swap örnekleri alındı. Etkenin tanısı için, swap örneklerinden bakteriyolojik kültür ve PCR analizleri, kan örneklerinden ise ELISA analizleri yapıldı. Diyarbakır yöresindeki koyunlarda PCR analizlerine göre 26 (%28.9) pozitif, 64 (%71.1) negatif, ELISA analizinde 17 (%18.9) pozitif, 73 (%81.1) negatif ve bakteriyolojik kültürde 12 (%13.3)’sinde C. pseudotuberculosis, 16’sından Staphylococcus aureus (S. aureus), 8’inde Streptococ spp. ve 6’sında Escherichia coli (E. coli) kolonileri izole edilirken 48 (%53.3) kültürde hiç üreme olmadığı görüldü. PCR, ELISA ve bakteriyolojik kültür sonuçları karşılaştırıldığında PCR’ın daha belirleyici bir tanı testi olduğu görüldü (p","PeriodicalId":226066,"journal":{"name":"Dicle Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi","volume":"34 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125646283","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Üreme Mevsiminde Progesteron ve Prostaglandin F2 Alfa ile Senkronize Edilen Zom Koyunlarında Equine Chorionic Gonadotropini Hormonunun Farklı Dozlarının Bazı Fertilite Parametreleri Üzerine Etkisi","authors":"M. Köse, Tahir Bayril, İbrahim Küçükaslan, Servet Bademkiran, Nihat Özyurtlu, M. Atli, Ahmet Yildiz","doi":"10.47027/duvetfd.1172165","DOIUrl":"https://doi.org/10.47027/duvetfd.1172165","url":null,"abstract":"Bu çalışma, Zom koyunlarında iki farklı dozda at koriyonik gonadotropini (equine chorionic gonadotropini; eCG) hormonu uygulamasının bazı fertilite parametreleri üzerine etkilerini incelemek için yapıldı. Bu amaçla, 77 baş Zom koyununa üreme mevsimi içerisinde 12 gün süreyle 20 mg fluorogestone acetate (FGA; progesterone analoğu) içeren vajinal sünger uygulandı. Koyunlar, süngerin çıkarılmasından 24 saat önce enjekte edilen eCG dozuna göre belirtildiği şekilde üç gruba ayrıldı; kontrol grubu (eCG enjekte edilemeyenler, n=30), eCG-400 (400 IU eCG enjekte edilenler, n=24) ve eCG-600 (600 IU eCG enjekte edilenler, n=23). Bu enjeksiyonla eş zamanlı olarak, tüm koyunlara 75 mcg kloprostenol (prostaglandinF2alfa (PGF2α); prostaglandin F2alfa analoğu) enjekte edildi. Tüm enjeksiyonlar kas içi yapıldı. Koyunların östrüsleri süngerin uzaklaştırılmasını izleyen 5 gün boyunca (günde 3 kez 30 dakika) arayıcı koçlarla kontrol edildi ve östrüste olduğu belirlenen koyunlar çiftleştirildi. Koyunların gebeliği çiftleştirme sonrası 60. günde ultrasonografi ile kontrol edildi. Kuzulayan koyunlar ve kuzuları doğumda kayıt edildi. Östrüs oranı, gebelik oranı, kuzulama oranı, çoklu kuzulama oranı, bir doğumdaki ortalama kuzu sayısı ve kuzu verimi açısından gruplar arasındaki farklılıklar önemli düzeyde olmadı (p>0.05). Bu sonuçlara göre, üreme sezonu içerisinde Zom koyunlarının östrüslerinin progesteron ve PGF2α kombinasyonuyla etkin olarak senkronize edilebileceği, ancak süngerin uzaklaştırılmasından 24 saat önce 400 veya 600 IU eCG uygulamasının incelenen döl verimi parametrelerine etkili olmadığı söylenebilir.","PeriodicalId":226066,"journal":{"name":"Dicle Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi","volume":"100 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116934977","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}