Processen van place-making door talige praktijken in Tilburg, Heerlen en Genk

Abstract

In dit artikel tonen we aan de hand van kwalitatieve data aan hoe talige praktijken met sprekers en artiesten uit drie steden in de periferie van Nederland en België, namelijk Tilburg, Heerlen en Genk een lokale identiteit construeren en reproduceren en hoe op die manier het besef van lokale eigenheid tot stand komt. We laten zien dat in deze drie steden artiesten en sprekers aan de hand van geënsceneerde en gemediatiseerde taalprakijken bewust nieuwe lokale identiteiten construeren. In de drie gevallen gaat het om hybride of heterogene taalprakijken, waarbij het Nederlands of lokale dialectale elementen gecombineerd worden met elementen uit andere aanwezige (contact)talen (zoals het Surinaams of het Italiaans). Bovendien worden deze taalpraktijken in Tilburg en Heerlen, maar ook – hoewel in mindere mate – voor Genk, via parodie verspreid, versterkt en vernieuwd.