Historyk wychowania Mieczysław Iwanicki (1928–2005) i jego aktywność w olsztyńskim środowisku akademickim

Abstract

Mieczysław Iwanicki należał do pedagogów oddających się profesjonalnie badaniom z zakresu historii wychowania. Podejmując w 1980 roku zatrudnienie w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie w charakterze dziekana Wydziału Pedagogicznego i kierownika Zakładu Historii i Teorii Wychowania, miał za sobą lata pracy zawodowej w szkolnictwie podstawowym, średnim i w zakładach kształcenia nauczycieli. Celem artykułu jest próba zaprezentowania sylwetki historyka wychowania Mieczysława Iwanickiego oraz wskazanie, jakie formy działalności Iwanickiego przyczyniły się do rozwoju środowiska olsztyńskich historyków wychowania w latach 1980–1990 w uczelni kształcącej nauczycieli. W celu przedstawienia problematyki badawczej zastosowano jakościową analizę materiału źródłowego oraz studia nad literaturą przedmiotu badań. Ustalono, że Iwanicki w czasie pracy w WSP w Olsztynie poprzez zabezpieczenie ciągłości procesu dydaktycznego i rozwoju kadrowego oraz naukowego przyczynił się do stworzenia organizacyjnych struktur dla rozwoju refleksji naukowej nad historią oświaty i wychowania w ramach samodzielnej jednostki naukowej. Trzeba zdawać sobie sprawę, że dzieło Iwanickiego ukształtowało olsztyński akademicki zespół badaczy historii wychowania, którzy wnieśli liczący się wkład do tej subdyscypliny pedagogicznej.