Fârâbî Felsefesinde Toplum Teması

Abstract

Muallim-i Sâni Ebu Nasr el-Fârâbi (872-951), felsefesinde toplum konusuna ayri bir onem verir.  Eserlerinden de anlasilabilecegi gibi, onun bir toplum teorisyeni oldugu soylenebilir. Zira onun felsefesinde insan ve insanin mutlulugu her seyin basinda gelir. Insan, tabiati geregi toplumsal bir varliktir. Bundan dolayi insanin mutlulugu dogrudan toplum ile ilgilidir. Baska bir ifadeyle toplum hayatinin insan icin zorunlu olmasi, insanin mutlulugu konusuyla dogrudan baglantilidir. Bu calismada arastirmaci, Islam dusunuru Fârâbi’nin felsefesi icinde toplum temasini, topluma bakisini, insan icin toplumun anlamina dair yaklasimini, toplumu tipolojik acidan ele alisini vd. ana hatlariyla ele almayi, anlamayi ve anlamlandirmayi amaclamaktadir. Bu baglamda Fârâbi’nin kitaplarina bir butunluk icinde bakildiginda, onun, insan, mutluluk, medine, medeniyet, cemaat, ictimâ’, ictimâ’ât, ma’mura, ihtiyac, teâvun, riyaset, kavm, ummet, din ve mille gibi temel kavramlar cercevesinde bir toplum teorisi ortaya koydugu gorulur.