Ehl-i Sünnet ve İmamiyye Şiasının Ehl-i Beyt Kavramına Yükledikleri Anlamlar

Abstract

Ehl-i beyt, Hz. Muhammed’in (s.a.v.) aile fertlerini ifade icin kullanilmakla birlikte onun hanimlarinin Ehl-i beyt’e dahil olup olmadigi konusunda Ehl-i sunnet ile Imamiyye Şiasi arasinda gorus ayriligi meydana gelmistir. Imamiyye, Hz. Muhammed (s.a.v.), Hz. Fatima, Hz. Ali, Hz. Hasan ve Hz. Huseyin’i (r.a.) Ehl-i beyt kavramina dahil ettigi halde Ezvâc-i mutahharât’i (r.a.) onlar arasinda saymamistir. Ehl-i sunnet ise bu bes zatin yani sira Hz. Peygamberin hanimlarini da Ehl-i beyt’e dahil etmistir. Ehl-i sunnet, ashab-i kirama ve Ehl-i beyt’e sevgi ve hurmet gosterilmesi gerektigini ifade etmekle birlikte onlara insanustu vasiflar vermemistir. Imamiyye ise ashabin rivayet ettigi hadislerin sahih olmasi icin Ehl-i beyt’in rivayetine uygunlugunu sart gordugu gibi, onlarin farkli bazi hususiyetlere sahip olduklarini iddia etmis ve ozellikle de imamlarin gunahsiz olduguna inanmistir.