Nowy Eden. Wpływ ogrodnika i jego dzieła – ogrodu na proces zmian klimatycznych

Q4 Arts and Humanities

Porownania Pub Date : 2022-09-30 DOI:10.14746/por.2022.1.4

Eliza Grzelak

引用次数: 0

Abstract

21 maja 2019 roku Anthropocene Working Group uznała, że rozpoczęła się już nowa epoka geologiczna w historii Ziemi – antropocen. Autorka artykułu uznała, że interdyscyplinarny dyskurs dotyczący zmian klimatycznych nie może pominąć ogrodniczej działalności człowieka. Antropocen określany jest mianem epoki wyparcia, krótkowzroczności i nieodwracalnych strat, co znajduje odzwierciedlenie także w działaniach wielu współczesnych ogrodników amatorów. Autorka prezentuje dwie wizje ogrodów: powstałego w zgodnej koegzystencji człowieka i natury oraz zdominowanego przez człowieka. Konfrontuje w swoim artykule informacje zawarte w poradnikach ogrodniczych z wiedzą obecnych na portalach społecznościowych ogrodników amatorów. Celem artykułu jest pokazanie, w jakim kierunku rozwija się współczesne ogrodnictwo. Analizując wybrane teksty, autorka poszukuje odpowiedzi na pytanie, czy ogrodnicy, widząc zmiany klimatyczne, są w stanie wyrwać się z marazmu i zacząć pracować na rzecz środowiska, czy też nadal pozostaną w sferze dotychczasowych działań.

查看原文本刊更多论文

新伊甸园。园丁及其作品——花园对气候变化过程的影响

2019年5月21日人类世工作组决定，地球历史上一个新的地质时代——人类世已经开始。文章作者得出结论，关于气候变化的跨学科讨论不能忽视人类园艺活动。人类世被称为否认、近视和不可逆转的损失时代，这也反映在许多现代业余园丁的行为中。作者提出了两种园林景观：人与自然和谐共生的园林景观和人的主导景观。在他的文章中，他将园艺指南中包含的信息与社交网络上业余园丁的知识相结合。本文的目的是展示现代园艺的发展方向。通过分析选定的文本，作者寻求一个问题的答案，即园丁们看到气候变化后，是否能够摆脱困境，开始为环境工作，或者是否会继续从事当前的活动。

本文章由计算机程序翻译，如有差异，请以英文原文为准。

求助全文

约1分钟内获得全文求助全文

来源期刊

Porownania Arts and Humanities-Literature and Literary Theory

CiteScore

0.10

自引率

0.00%

发文量

期刊介绍： The 2019 tercentenary of the publication of Daniel Defoe’s Robinson Crusoe provides the perfect opportunity to reconsider the global status of the Robinsonade as a genre. Its translations, transformations, and a gradual separation from the founding text by Daniel Defoe have revealed its truly international character, with the term ‘Robinsonade’ itself first used in the German literary tradition and the most enduring narrative structure established not so much by Defoe himself but by J.J. Rousseau and his commentary on Robinson Crusoe in Emile; or, On Education. This issue will address the circulation of the Robinsonade across cultures and national contexts, the adaptability of the form and its potential to speak to various audiences at different historical moments. We invite contributions on all aspects of the afterlives of the Robinsonade across languages and media, with a particular interest in contemporary variations on the theme.