The Sonority Sequencing Principle and the Structure of Slovak Consonant Clusters

Abstract

The Sonority Sequencing Principle and the Structure of Slovak Consonant ClustersIn line with the Sonority Sequencing Principle (SSP), the centre of the syllable is the most sonorous sound and the sonority of the other segments in the syllable drops towards the syllable edges. Nevertheless, in many languages, there are syllable onsets and codas that violate this principle of sonority. Following the functional approach proposed by Jerzy Kuryłowicz, types of word/syllable-initial and word/syllable-final clusters in standard Slovak were delimited. A sonority-based analysis of those clusters revealed that almost 40% of the common initial consonant sequences violate the SSP. The situation with the final clusters is similar. These findings indicate that the creation of consonant clusters in a language does not depend solely on the sonority of the individual segments but also follows other phonological and/or perceptual regularities connected with the process of communication. Zasada sekwencji sonorności a struktura zbitek spółgłoskowych w języku słowackimZgodnie z zasadą sekwencji sonorności (Sonority Sequencing Principle, SSP) jądro sylaby jest dźwiękiem o najwyższej sonorności, a sonorność pozostałych segmentów sylaby maleje wraz z odległością od jądra. Niemniej jednak w wielu językach występują nagłosy i wygłosy, które naruszają tę zasadę. Przyjmując podejście funkcjonalne zaproponowane przez Jerzego Kuryłowicza, wyróżniono typy zbitek w nagłosie i wygłosie w standardowym języku słowackim. Ich analiza pod względem sonorności wykazała, że prawie 40% sekwencji powszechnie występujących w nagłosie narusza zasadę sekwencji sonorności. W przypadku wygłosu wynik był podobny. Ustalenia te wskazują, że tworzenie zbitek spółgłoskowych nie zależy wyłącznie od sonorności poszczególnych segmentów, ale również od innych prawidłowości fonologicznych i/lub percepcyjnych związanych z procesem komunikacji.