Struktura urbanistyczna wybranych łódzkich osiedli mieszkaniowych z lat 1950–1990 wyrazem zmieniających się metod kształtowania przestrzeni

BUILDER Pub Date : 2024-02-15 DOI:10.5604/01.3001.0054.3462

Michał Bamberski

{"title":"Struktura urbanistyczna wybranych łódzkich osiedli mieszkaniowych z lat 1950–1990 wyrazem zmieniających się metod kształtowania przestrzeni","authors":"Michał Bamberski","doi":"10.5604/01.3001.0054.3462","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Artykuł przedstawia struktury urbanistyczne wybranych łódzkich osiedli mieszkaniowych z lat 1950–1990 w kontekście przeprowadzonych badań nad metodami kształtowania przestrzeni. Stanowi także próbę zabrania głosu w dyskusji o jakości osiedli mieszkaniowych realizowanych w okresie istnienia Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Przyjęto metodę porównawczą, zestawiając ze sobą charakterystyczne cechy struktury urbanistycznej czterech wybranych osiedli mieszkaniowych, takie jak: powierzchnia, powierzchnia zabudowy, wskaźnik intensywności zabudowy, liczba mieszkańców, liczba kondygnacji, kompozycja urbanistyczna, lokalizacja lokali usługowych oraz technologia wykonania budynków mieszkalnych. Każde z nich jest reprezentantem poszczególnych dziesięcioleci opisywanego okresu. Badania zostały przeprowadzone na podstawie analizy tekstów źródłowych, historycznych zdjęć lotniczych, ortofotomap, oryginalnych projektów zagospodarowania terenu oraz obserwacji empirycznych na terenie osiedli mieszkaniowych. Badanie obrazuje proces pierwotnego odejścia od formy tradycyjnego kwartału miejskiego z lokalami usługowymi zlokalizowanymi w parterze, aby pod koniec okresu badawczego znów do niego powrócić, jednak w zmodernizowanym i bardziej ekonomicznym układzie. Przykłady osiedli Bałuty I oraz Radogoszcz-Wschód udowadniają, że pomimo 30 lat różnicy kompozycja urbanistyczna oparta o kwartały miejskie pozostała najbardziej miastotwórczą formą zabudowy w środowisku zurbanizowanym. Ponadto czytelny, funkcjonalny i wygodny układ urbanistyczny świadczy o jakości całego osiedla mieszkaniowego.","PeriodicalId":512029,"journal":{"name":"BUILDER","volume":"360 2","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2024-02-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"BUILDER","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.5604/01.3001.0054.3462","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Abstract

Artykuł przedstawia struktury urbanistyczne wybranych łódzkich osiedli mieszkaniowych z lat 1950–1990 w kontekście przeprowadzonych badań nad metodami kształtowania przestrzeni. Stanowi także próbę zabrania głosu w dyskusji o jakości osiedli mieszkaniowych realizowanych w okresie istnienia Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Przyjęto metodę porównawczą, zestawiając ze sobą charakterystyczne cechy struktury urbanistycznej czterech wybranych osiedli mieszkaniowych, takie jak: powierzchnia, powierzchnia zabudowy, wskaźnik intensywności zabudowy, liczba mieszkańców, liczba kondygnacji, kompozycja urbanistyczna, lokalizacja lokali usługowych oraz technologia wykonania budynków mieszkalnych. Każde z nich jest reprezentantem poszczególnych dziesięcioleci opisywanego okresu. Badania zostały przeprowadzone na podstawie analizy tekstów źródłowych, historycznych zdjęć lotniczych, ortofotomap, oryginalnych projektów zagospodarowania terenu oraz obserwacji empirycznych na terenie osiedli mieszkaniowych. Badanie obrazuje proces pierwotnego odejścia od formy tradycyjnego kwartału miejskiego z lokalami usługowymi zlokalizowanymi w parterze, aby pod koniec okresu badawczego znów do niego powrócić, jednak w zmodernizowanym i bardziej ekonomicznym układzie. Przykłady osiedli Bałuty I oraz Radogoszcz-Wschód udowadniają, że pomimo 30 lat różnicy kompozycja urbanistyczna oparta o kwartały miejskie pozostała najbardziej miastotwórczą formą zabudowy w środowisku zurbanizowanym. Ponadto czytelny, funkcjonalny i wygodny układ urbanistyczny świadczy o jakości całego osiedla mieszkaniowego.

查看原文本刊更多论文

1950-1990 年罗兹部分住宅区的城市结构体现了空间塑造方式的变化

本文结合对空间塑造方法的研究，介绍了 1950 年至 1990 年期间罗兹部分住宅区的城市结构。这也是对波兰人民共和国时期所建住宅区质量的讨论做出贡献的一次尝试。本研究采用了比较法，将四个选定住宅区的城市结构特征并列起来，如：面积、建筑面积、建筑密度比、居民人数、层数、城市构成、商业场所位置和住宅建筑施工技术。每项指标都代表了所述时期特定几十年的情况。研究基于对原始文本、历史航拍照片、正射影像图、原始土地开发项目的分析以及对住宅区的经验观察。研究说明了从最初偏离传统城市街区的形式（商业场所位于底层），到研究期结束时再次回归传统城市街区的过程，但布局更加现代化，也更加经济。巴乌蒂一区和拉多戈什-沃什德的例子证明，尽管相差 30 年，但以城市街区为基础的城市构成仍然是城市化环境中最能形成城市的发展形式。此外，清晰、实用和便捷的城市布局也证明了整个住宅区的质量。

本文章由计算机程序翻译，如有差异，请以英文原文为准。

求助全文

约1分钟内获得全文求助全文

来源期刊

BUILDER

自引率

0.00%

发文量