Göçmenlerin Sosyokültürel Uyumu ve Yerel Halkın Göçmenlere Yönelik Tutumu

Abstract

Dünya Göç Raporuna göre uluslararası göçmenlerin sayısı 272 milyondur ve bu sayı dünya nüfusunun yaklaşık %3,5’ini oluşturmaktadır. İşsizlik, yoksulluk, savaşlar, doğal afetler, ve rejim değişikliklerinin yol açtığı bu hareketlilik uluslar arası ve ulusal dönüşümleri de beraberinde getirmektedir. Göç alan ülkeler sosyal, siyasal ve ekonomik anlamda etkilenmekte ve bu alanlarda yeni politikalar geliştirmeye mecbur kalmaktadırlar. Bu bağlamda, göçmenlerin ve göç ettikleri toplumların barış içinde yaşayabilmesi için sosyokültürel olarak uyum sağlamaları göç olgusunun olumsuz etkilerini en aza indirmek için birincil derecede önemli görülmektedir. Bu araştırmada, göçmenlerin sosyokültürel uyum düzeyi, yerel halkının göçmenlere yönelik tutum düzeyi ve bunlar arasındaki ilişkiyi belirlemek amaçlanmıştır. Araştırma, Batı Karadeniz Bölgesinin bir ilinde ulaşılabilir örnekleme yöntemiyle yürütülmüş nicel bir ilişkisel tarama çalışmasıdır. Araştırma sonuçlarına göre, göçmenlerin sosyokültürel uyumlarının iyi düzeyde olduğu görülmüştür. Göçmenlerin sosyokültürel uyumları; cinsiyete, yaşa, ikamet sürelerine ve uyruklarına göre anlamlı düzeyde farklılık göstermemektedir.Araştırmada halkın göçmenlere yönelik tutumlarının düzeyinde yani orta düzeyde olduğu görülmektedir.Yerel halkın tutumları cinsiyete, yaşa, göçmenlik deneyimi yaşamış olup olmamaya, medeni durumuna, eğitim durumuna ve mesleklerine göre farklılık göstermemektedir.Göçmenlerin sosyokültürel uyumu ile yerel halkın tutumu arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Ancak, uyum ölçeği alt boyutu olan kişisel ilgi alanları ve toplumsal katılım ile yerel halkın tutumu ölçeğinin geneli ve tehdit alt boyutu arasında düşük düzeyde anlamlı pozitif ilişki görülmektedir. Yerel halkın göçmenleri bir tehdit olarak algılamaması için onları tanıması ve aynı ortamlarda bulunmasını sağlayabilecek projeler ve etkinlikler tasarımları desteklenebilir. Ayrıca, göçmen yoğunluğunun fazla olduğu illerde/bölgelerde bu yoğunluğun azaltılarak göçmen varlığının tehdit olarak algılanmasını değiştirebileceği düşünülmektedir.