Сравнительный анализ этапов геноцида армян и Дарфурских преступлений

Abstract

Դարֆուրի ճգնաժամը մեկնարկեց սևամորթ դարֆուրցիների զինված խմբավորումների կողմից կառավարական ուժերի դեմ ձեռնարկված ռազմական գործողություններից հետո, ինչը Խարթումի հանցավոր վարչակարգը որպես հարմար առիթ օգտագործեց՝ խաղաղ բնակչության նկատմամբ իրականացված զանգվածային ոճրագործություններ իրականացնելու համար: Ի տարբերություն դրա, երիտթուրքերի վարչակարգը ստիպված եղավ հորինել հայերի ցեղասպանության բնաջնջման առիթը, քանի որ մինչ Հայոց ցեղասպանության իրագործումը նման դրսևորումներ տեղի չէին ունեցել, հակառակը՝ հայերն ամեն ինչ անում էին իշխանություններին նման առիթ չտալու համար: Այդուհանդերձ, արդեն ցեղասպանության իրագործման ընթացքում իրենց հանցավոր քաղաքականության արդարացման նպատակով՝ թուրքական իշխանությունները հայերի ինքնապաշտպանական մարտերը ջանում էին որպես «ապստամբություն» ներկայացնել: The crisis in Darfur began after armed groups of Black Darfurians launched military operations against government forces, which Khartoum's criminal regime used as an opportunity to commit mass atrocities against civilians. In contrast, the Young Turks' regime had to invent an excuse for the genocide of the Armenians, because before the implementation of the Armenian Genocide, such manife-stations did not take place, on the contrary, the Armenians did everything to prevent the authorities from giving such an opportunity. Nevertheless, already during the implementation of the genocide, the Turkish authorities tried to present the self-defense fights of Armenians as a “rebellion” under the guise of justifying their criminal policy.