Imbecyl, wiejski głupek, legiony durni

Q4 Social Sciences

Litteraria Copernicana Pub Date : 2023-11-16 DOI:10.12775/lc.2023.027

Katarzyna Maniowska

{"title":"Imbecyl, wiejski głupek, legiony durni","authors":"Katarzyna Maniowska","doi":"10.12775/lc.2023.027","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Głupota jest zjawiskiem trudnym do zdefiniowania, ponieważ lubi przybierać rozmaite formy: ignorancji, mentalnego lenistwa, hipokryzji, fanatyzmu. Jeszcze trudniej znaleźć adekwatną ripostę na przejawy głupoty, bowiem wszelkie środki retoryczne użyte w debacie z głupim adwersarzem błędnie zakładają ten sam poziom intelektualny między rozmówcami. Felietony Umberta Eco zawarte w zbiorach pt. Pape Satàn aleppe staną się punktem wyjścia do rozważań o możliwościach opisania głupoty dostrzeżonej w społeczeństwie włoskim w latach 2000–2015. W niniejszym artykule o charakterze przeglądowym na tle kontekstu społecznego i politycznego zostanie poddane analizie zagadnienie środków stylistycznych użytych przez włoskiego semiotyka. Interpretuje on współczesność w ujęciu porównawczo-historycznym: komentowane wydarzenia są dla Eco oznaką niebezpiecznych procesów politycznych i społecznych. Stosowane przez Eco takie tropy jak m.in. porównanie, analogia, antyteza, hiperbola, epitet, parodia okazują się być nie tylko intelektualną rozrywką. Eco pomny na niedawną przeszłość Włoch chce przede wszystkim przestrzegać przed konsekwencjami mentalnej indolencji, która już raz doprowadziła do tragedii faszyzmu.","PeriodicalId":34776,"journal":{"name":"Litteraria Copernicana","volume":"24 8","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2023-11-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Litteraria Copernicana","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.12775/lc.2023.027","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"Q4","JCRName":"Social Sciences","Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Abstract

Głupota jest zjawiskiem trudnym do zdefiniowania, ponieważ lubi przybierać rozmaite formy: ignorancji, mentalnego lenistwa, hipokryzji, fanatyzmu. Jeszcze trudniej znaleźć adekwatną ripostę na przejawy głupoty, bowiem wszelkie środki retoryczne użyte w debacie z głupim adwersarzem błędnie zakładają ten sam poziom intelektualny między rozmówcami. Felietony Umberta Eco zawarte w zbiorach pt. Pape Satàn aleppe staną się punktem wyjścia do rozważań o możliwościach opisania głupoty dostrzeżonej w społeczeństwie włoskim w latach 2000–2015. W niniejszym artykule o charakterze przeglądowym na tle kontekstu społecznego i politycznego zostanie poddane analizie zagadnienie środków stylistycznych użytych przez włoskiego semiotyka. Interpretuje on współczesność w ujęciu porównawczo-historycznym: komentowane wydarzenia są dla Eco oznaką niebezpiecznych procesów politycznych i społecznych. Stosowane przez Eco takie tropy jak m.in. porównanie, analogia, antyteza, hiperbola, epitet, parodia okazują się być nie tylko intelektualną rozrywką. Eco pomny na niedawną przeszłość Włoch chce przede wszystkim przestrzegać przed konsekwencjami mentalnej indolencji, która już raz doprowadziła do tragedii faszyzmu.

查看原文本刊更多论文

低能儿、乡村傻瓜、傻瓜军团

愚蠢是一种难以界定的现象，因为它喜欢以各种形式出现：无知、精神懒惰、虚伪、狂热。要找到适当的反驳愚蠢的表现形式更是难上加难，因为在与愚蠢的对手辩论时使用的所有修辞手法都错误地假定了对话者之间相同的智力水平。翁贝托-艾柯（Umberto Eco）在《Pape Satàn aleppe》一书中所写的专栏将成为我们思考如何描述 2000 年至 2015 年间意大利社会中存在的愚蠢现象的出发点。在这篇评论文章中，我们将以社会和政治背景为背景，分析这位意大利符号学家所使用的文体手段问题。他从比较历史的角度解释了当代性：对艾柯来说，所评论的事件是危险的政治和社会进程的标志。艾柯使用的对比、类比、对立、夸张、形容词、戏仿等手法，被证明不仅仅是智力上的娱乐。最重要的是，艾柯牢记意大利最近的历史，想要警告人们不要因精神上的懒惰而导致法西斯主义的悲剧。

本文章由计算机程序翻译，如有差异，请以英文原文为准。

求助全文

约1分钟内获得全文求助全文

来源期刊