Jak akademik „używał” przeszłości? Malarskie interpretacje antyku Henryka Siemiradzkiego

Abstract

Henryk Siemiradzki to jeden najwybitniejszych XIX-wiecznych malarzy akademickich. W swojej twórczości konsekwentnie poruszał się w tematyce historycznej osadzonej w antycznym kostiumie. Czerpał z ówczesnego mitu i wiedzy o antyku, a tym samym kształtował popularny w swojej epoce obraz starożytnego świata. Jego stylistyczne i ikonograficzne inklinacje były związane zarówno z duchem epoki, hierarchią tematów malarskich jak i wykształceniem akademickim. Artykuł omawia kwestie poszukiwań i realizacji przez Henryka Siemiradzkiego własnego stylu malarskiego oraz pracy w dogmacie „klasycyzmu profesorów”. Rozpoznanie i analiza konkretnych motywów antycznych wykorzystanych przez malarza pozwalają nie tylko na poszerzenie wiedzy na temat warsztatu artystycznego Siemiradzkiego, ale także osadzenie jego obrazów w panoramie ówczesnego malarstwa europejskiego i polskiego.