Muzyczne „bękarty” Stanisława Moniuszki

Abstract

Celem artykułu jest omówienie twórczości baletowej Stanisława Moniuszki i jej recepcji scenicznej w XX i XXI wieku. Podstawą analizy są balety kompozytora w oparciu o zachowane partytury, recenzje i wypowiedzi realizatorów towarzyszące premierom oraz zapisy wideo spektakli. W pierwszej części artykułu zostały omówione prapremiery. Z analizy wynika, że nie wszystkie dzieła odniosły sukces za życia kompozytora, ponieważ on traktował tę twórczość w dużej mierze jako użytkową albo nie spotkała się ona z zainteresowaniem wybitnych choreografów jemu współczesnych. W drugiej części artykułu została przeprowadzona analiza scenicznych realizacji muzyki baletowej Moniuszki w drugiej połowie XX wieku i pierwszych dwóch dekadach XXI wieku, z której wynika, że jego balety, zachowane głównie we fragmentach, nadają się do nowych technik teatralnych, takich jak adaptacja, przepisanie i remiks.